Ontdekkingstochten

De eerste week zit er alweer op! Het is voorbijgevlogen. Donderdag zijn we met de auto op pad gegaan en hebben we een ´rondje´ van 4 uur gedaan (wanneer je niet stopt, wat wij uiteraard wel hebben gedaan). Voor degene die het op Google Maps willen opzoeken: Victoria – Sooke – Port Renfrew – Lake Cowichan – Duncan – Victoria.

Hoewel we vakantie hebben, wordt er af en toe wel iets van werk gedaan door Jurriaan. Zo donderdagochtend ook, en dus waren we om 10 uur pas echt vertrokken. Eerste stop; het toeristenbureau in Sooke. We werden geholpen door een hele vriendelijke vrouw die vele leuke plekjes om te stoppen wist aan te wijzen. Gewapend met een kaart gingen we op pad, met als eerste doel: zalmen zien te vinden die de rivier omhoog zwemmen. De eerste plek waar we stopten, leek hoopvol omdat er naast de rivier een bordje stond met ´salmon habitat´. Maar helaas, niks te zien. Verderop, bij een grote parkeerplaats en ingang van het Sooke Potholes Provincial Park, was het echter wel raak. Het is nog niet zoals de filmpjes van Discovery (de trek begint net) maar er zaten wel tientallen in de rivier. Leuk om te zien, we gaan volgende week zeker nog een keer kijken.

Stop twee was bij Shirley Delicious, een populaire plek voor lunch. Vanaf daar konden we zo doorrijden naar de parkeerplaats, vanaf waar je met een 20 minuten wandeling naar de vuurtoren komt. In de vroege ochtend is het hier vaak nog mistig, maar einde van de ochtend trekt het vaak op en komt er een zonnetje bij. Heerlijk weer, maar de temperatuur is hier wel rond de 10 graden. Het is volop herfst.

Na een stop langs de weg bij Jordan River, waar gesurft werd, reden we naar China Beach. Wederom een kleine wandeling door het bos, en dan stond je ineens op het kiezelstrand. Heel bijzonder hoe van je van regenwoud zo het strand op loopt. We hadden heerlijk rustig aan gedaan, overal onze tijd voorgenomen, maar inmiddels liep het richting eind van de middag. We waren nog niet halverwege onze route en eigenlijk zouden we die avond uiteten gaan met een collega van Jurriaan (Richard) en een meneer waar Jurriaan straks veel mee gaat werken. Tijd om het ‘rondje’ uit te rijden dus. Dit duurde nog best wel lang, omdat de weg erg bochtig was en je op de meeste wegen maar 60 mag rijden. Toen we weer op de Highway bij Duncan waren, schoot het wat meer op. Uiteindelijk waren we 7 uur in het appartement, snel even opfrissen en te voet naar het centrum. We aten met zijn 4e bij het Italiaans restaurant Pagliacci’s. Er stond een rij voor de deur, en dat bleek terecht want het eten was heerlijk.

Vrijdagochtend is Jurriaan even naar kantoor geweest om met nog meer mensen alvast even kennis te maken. Ik heb ondertussen was huishoudelijke dingen gedaan. ’s Middags boodschappen gedaan en daarna was het alweer tijd om op te frissen want we zouden wat gaan drinken en eten met de nieuwe collega’s van Jurriaan. Op 17.00 uur waren we bij de kroeg The Churchill, die bekend staat om zijn grote selectie aan whisky’s. Gelukkig was er ook een brede selectie aan bieren, dus daar hebben we het voor deze keer maar bij gehouden. Rond kwart over 6 gingen we eten bij Koto Sushi. We waren met het nieuwe team van Jurriaan: Adam, Mark, Kyloe en zijn vriendin Ashley en de Nederlandse collega Richard, die voor werk hier twee weken is. We hadden Adam de verantwoordelijkheid gegeven om eten te bestellen en de tafel stond al snel vol met vele verschillende gerechten. Het was een hele gezellige avond.

Zaterdagochtend hadden we afgesproken met Adam bij My Chosen Cafe, om vanaf daar samen naar East Sooke Regional Park te rijden voor een hike. De route liep grotendeels langs de kustlijn en toen we vanaf de parkeerplaats naar de start liepen, hoorde we zeeleeuwen. Er zat een kolonie zeeleeuwen voor de kust op een zandbank. Net iets te ver weg om goed te kunnen zien, maar des al niet te min heel cool. Tijdens het wandelen zagen we ook regelmatig zeeleeuwen onderwater duiken, op jacht naar eten. De route was redelijk gemakkelijk en we hebben ruim de tijd genomen. Regelmatig even gestopt en Adam verteld over van alles wat we tegenkwamen. Voor lunch gingen we weer terug naar My Chosen Cafe, waar de mannen burgers bestelden en ik een combi van soep, salade en kaastoast. Na de lunch scheidde onze wegen, en gingen wij weer lekker naar ons appartement. Die middag regende het hard, dus we hebben lekker Netflix gekeken en gehangen op de bank.

Zondag zijn we wederom op pad gegaan en hebben we een stuk van dezelfde route gereden als de dag ervoor. Onderweg naar East Sooke Regional Park hadden we namelijk een leuk dorpje gezien, dat we graag nader wouden bekijken: Spirit Bay. Het is een vrij nieuw dorp met allemaal gekleurde huisjes. Even een rondje gelopen en ons verwondert over de manier van bouwen hier (alles met hout). Jurriaan grapt dat het net zo makkelijk is als de garage die we in Steenwijk hebben gebouwd, alleen dan iets groter. Op weg naar onze volgende stop, waren we eigenlijk opzoek naar een leuk plekje om dat te drinken. Helaas lastig te vinden, dus werd het uiteindelijk een foodtruck genaamd Taste Buds, waar we een hamburger hebben gedeeld. Je hoort het, veel hamburger hier (no good for that summer body). Gewoon een broodje gezond kennen ze hier minder helaas.

Whiffin Spit was onze volgende stap. Dit een landtong waar je een leuk rondje kunt wandelen (en dus ook erg populair, veel mensen met honden en/of kinderen). Helemaal op het eind van de landtong (waar niet iedereen komt) waren wederom zeeleeuwen en dit keer konden we ze heeel goed zien. Op een bepaald moment zwom er zelf een vlak lang de kant, op nog geen 3 meter afstand. We hebben heel lang staan kijken en raakte ook nog in gesprek met een jongen die met zijn camperbusje helemaal vanuit Ontario (een andere Canadese provincie) was komen rijden. Hij had nu 13.000 km gereden.

De laatste stop van de dag werd Goldstream Provincial Park. Hier was een waterval genaamd ‘Niagara Falls’. Het park wordt doorkruis door de snelweg, en wij hadden aan de rechterkant geparkeerd. Echter kon je dan niet bij de watervallen komen, omdat deze aan de linkerkant waren. Dus weer in de auto, om de U-route te volgen: 5 kilometer verderop was een speciaal punt waar je kon draaien, zodat je op de snelweg de andere kant op kon rijden. De waterval was vlakbij de parkeerplaats. Omdat het afgelopen zomer heel droog is geweest, was hij relatief klein en was de normaal woeste rivier eronder drooggevallen. Niet mega spectaculair dus maar wel mooi om te zien en een goede afsluiting van de dag.

Tot nu toe bevalt het ons goed in Canada en raken we steeds meer gewend aan de manier van dit land. Komende week gaan we nog verder op ontdekkingstocht, aangezien we nog vakantie hebben.