Work and explore deel 2

Vervolg blog´work and explore´.

We leren overigens ondertussen steeds meer mensen kennen, goed voor ons social life! Zo zijn we laatste met 11 mensen uit eten geweest (Sushi!) en was Rowan van te voren al met Ashley, de vriendin van collega Kyloe, de stad in geweest. Naar het schijnt hebben ze “sokken” gekocht, maar Jur en Kyloe hebben daar hun bedenkingen bij. Zij zijn van mening dat ‘sokken’ het codewoord is voor ‘wijnen’. Al met al was het een zeer gezellige en geslaagde avond!

Afgelopen weekend waren we uitgenodigd bij Chelsea, haar man Ian en baby Leonardus (Leo). Chelsea is een collega van Jurriaan die op dit moment nog met zwangerschapsverlof is. In Canada duurt dit verlof wel 8 maanden! In Nederland hadden we al een leuk cadeautje gekocht voor baby Leo, maar helaas is die nog met onze andere spullen onderweg in een zee container. Chelsea woont vlak bij ons in Victoria, maar ze hebben tevens een tiny house in Jordan River op een groot stuk grond. Jordan River is een bekende plek om te gaan surfen en hoe slechter het weer, hoe beter de golven en hoe drukker het is. Het huisje was erg klein en van origine een oude schuurtje die ze zelf helemaal hebben omgebouwd tot een (verwarmd) huisje. Onder de 100 sq/ft hoef je geen bouwvergunning te hebben om iets te bouwen, vandaar het kleine formaat. Ze willen echter ooit wel een groter huis te bouwen op deze mooie locatie. Het plan voor die dag was om samen een hike te gaan maken, maar het weer was zo slecht, dat we alleen maar op de veranda hebben zitten praten onder dekentjes en onder het genot van pizza van “Stoked” (heerlijk!).

Verder ontmoeten we ook oude bekenden van Rowan. Een oud klasgenoot van haar studieperiode in Canada twee weken geleden op bezoek. Lindsay en Kyle waren op huwelijksreis (Roadtrip) door West-Canada, met als eindbestemming Victoria. Drie jaar geleden waren ze in Europa en hebben ons toen bezocht in Steenwijk. Dus het was leuk om elkaar nu weer te zien en samen te gaan lunchen bij “Tug Eatery”.

Deze week komt nog een andere oud klasgenoot van Rowan deze kant op: Melissa samen met haar man Matt en baby Lorelai. Ze reizen samen met nog twee vrienden, dus we gaan gezellig met z’n allen uit eten en een klein biertje blijft vast niet uit. Daarnaast woont er een oud Canadees huisgenootje van Rowan in de stad, dus daar gaan we vast ook nog een keer mee afspreken. Wat kan de wereld klein zijn.

Laatst hebben we nog autopech gehad. Toen we Sander, de Nederlandse collega van Jurriaan gingen ophalen van het vliegveld, stopte de stuurbekrachtiging er af en toe mee. Eenmaal terug in de stad stopte de bekrachtiging er helemaal mee waardoor het op lage snelheid hard werken was om überhaupt een bocht door te komen. Het lukte Jurriaan nog net om de eerste verdieping van de parkeergarage in te rijden, maar dat was het wel. Het mocht duidelijk zijn dat dit formaat truck met geen mogelijkheid de bocht door wil zonder stuurbekrachtiging. Met veel hangen (letterlijk, aan het stuur) en wurgen hebben we onze truck op de makkelijkste parkeerplaats gezet en achter gelaten. Onze eigen parkeerplaats zit op -2, de -1 parkeergarage is alleen voor de supermarkt en je mag hier niet langer parkeren dan 2 uur anders wordt hij weggesleept (aldus de bordjes, het wegslepen van auto’s is overigens een goede handel in Canada). We schreven een briefje en hoopten vurig dat hij er de volgende dag nog zou staan, met succes! Normaal gesproken moeten we al twee keer steken om de parkeergarage uit te komen, de monteur was de volgende dag dan ook ‘erg blij’ dat hij de auto uit de parkeergarage mocht zien te krijgen (woops..). Gelukkig is hij inmiddels gemaakt en wordt het hoogtijd voor een andere auto.