De laatste week; oud en nieuw in Sydney
Blijf op de hoogte en volg Rowan
05 Januari 2017 | Australië, Sydney
Maandagavond stonden we op een camping aan een rivier in Nambucca Heads, een klein plekje 40 min. onder Coffs Harbour. Inez en ik hadden geen zin om nog ver te rijden dus was dit perfect.
Dinsdag vertrokken we richting Tamworth, ook wel de country music capital van Australië genoemd. Het was een lang stuk rijden, omdat niet alles over de motorway was. We reden een hele mooie weg genaamd Waterfall Way. Onderweg nog een keer gestopt bij een waterval van de vele watervallen: Ebor Falls. Die middag deden we niet zo veel, omdat Inez zich niet zo fit voelde. Iets te veel gefeest misschien? Woensdag reden we naar Singleton. Een plekje waarvan we meer hadden verwacht. Helaas was er weinih te doen. Niet dat we echt energie hadden om wat te doen met de 42 graden die er was. Middagje aan het zwembad dan maar, en onze laatste x was doen. Donderdag brachten we een bezoekje aan Hunter valley; DE wijngaard regio van Oz. Aangezien we allebei niet konden drinken omdat we moesten rijden, konden we de nummer 1 attractie (wijnproeven) niet doen. Dus zijn we naar een chocolade fabriek gegaan, waar we een kleine proeverij hebben gedaan en scones voor lunch hebben genomen.
Die nacht sliepen we op een camping ongeveer 60 km buiten Sydney in een National Park. Super mooi, in de bergrn aan een rivier. Alleen was de weg er naartoe erg uitdagend (nogal stijl). Na 5000+ km hebben we heel wat ervaring zo langzamerhand. Vrijdag was het tijd voor het laatste kleine stukje rijden, op naar Sydney. Voordat we onze campervan gingen inleveren, brachten we eerst onze tassen en spullen naar ons Airbnb zodat we daar niet mee hoeften te sjouwen in de bus. De van inleveren ging verrassend snel; voordat we het wisten zaten we in de bus om de trein te nemen naar het centrum! Eerst maar eens de meeste toeristische dingen bekijken, hebben we dat maar gehad (harbour bridge, opera house etc.) Op de terugweg in de bus stapte heel toevallig een bekende in; Brittany een meid die bij ons in de auto op Fraser Island zat. Het bleek dat ze opweg was naar het zelfde stadsdeel als ons met een vriend. We werden uitgenodigd om daar s avonds wat te komen drinken. Hardstikke leuk! Allemaal drank spelletjrs gedaan. Inez en ik voelde ons alleen wel erg Europese; in onze hele reis was het nog nooit voorgekomen we omgevdn waren door alleen Amerikanen en Canadesen.
Oudjaarsdag gingen we een kustwandeling maken van ongeveer 6 km (Coogee beach to Bondi beach). Na een duik bij Bondi in de zee te hebben genomen en daar nog wat rond gekeken te hebben, was het tijd om weer terug te gaan naar onze verblijfplaats in Maroubra en ons klaar te maken voor oudjaarsavond. We moesten tijd maar wat indrinken aangezien het niet toegestaan is om op straat te drinken, zo net als in de meeste parken tenzij het er verkocht werd. Het eerste plan was om met een heleboel mederlanders op het strand te gaan bbqen en dan met zijn allen naar een park te gaan om het vuurwerk te kijken ma iedereen deed uiteindelink zijn eigen ding. Inez en ik besloten naar Yarranabbe Park te gaan. Sommige parken waren al vanaf 2 uur s middagd vol, deze lagen vlakbij de harbour bridge vanaf waar het vuurwerk word afgestoken. Dat hadden wij er niet voorover dus vertrokken we pas rond 9 uur richting de stad. Het park dat we hadden uitgezocht bleek perfect. Niet tr druk, we konden nog mooi naar binnen en goed uitzicht op de brug. Inez en ik raakte al snel aan dd praat met 2 Zwitserse meiden waar we de resr van de avond mee optrokken. Later kwamen er nog 2 meiden bij en was het een heel gezellige avond. Het vuurwerk om 12 uur was geweldig! Ongelooflijk ook hoe lang het door ging (12 minuten!). Na de showen moesten we al gauw het patk verlaten en liep iedereem als 1 group richting Kings Cross waar de meeste barren zitten. We gingen met ons groepje nog even een bar in voor 1 drankje, maar daarna vond iedereen het al gauw wel goed en gingen we naar huis. De barren schenken zowiezo vanaf 3 uur al geen alcohol meer en shotjes doen is al helemaal verboden. We waren rond 4 uur thuis.
Op Nieuwjaarsdag was er een nieuwjaarsduik georganiseerd om 2 uur op Bondi Beach, via een fb event waar heel veel Nederlanders op af kwamen. We verzamelden, zongen het volkslied, schreeuwden een paar x HOLLAND HOLLAND, telde toen af van 3 naar 1 en renden als idiooten tussen alle zonnebandende mensen door de zee in. We waren een heel bekijks; sommige hadden kerstmusten op of oranje kleding, er was een tv ploeg en met het zingen werden we door vele mensen gefilmd vanaf de boulevard. Eigenlijk zouden er ook unox mutsen zijn maar die waren niet door de douanne gekomen. Na de duik hadden we afgesproken met Michelle,een vriendin vsn de Whitsundays. Daarna was het tijd om naar huis te gaan om lekker lui om de bank films te kijken.
Maandag was alweer onzr laatste dag in Australië, zo'n gek idee. We hadden weer met Michelle afgesproken en gingen die dag met dr ferry naar Manly, een suburb helemaal aan het uiteinde van de stad. We deden een hele wandeling langs kustlijn, kwamen bij een punt met een prachtig uitzicht over de stad en bezochten Manly Beach. Om 4 uur waren we terug in het centrum waar we haddrm afgesproken om wat te gaan drinken met de meiden van oud en nieuw. Rond 6 uur was het dan echt tijd om richting huis te gaan, om te eten, onze tassen te pakken en even een paar uurtjes te slapen.
We moesten rond 2 uur op, om om half 3 met een Uber richting het vliegveld te gaan. Kwamem we daar aan, bleek deze nog dicht. Blijkbaar opent Sydney airpott pas om 3 uur s ochtends (heel idioot i know). Na het gebruikelijke inchecken, paspoort controle blablabla zaten we om 6 uur in het vliegtuig all ready to go. Helaas bleken er problemen mrt de computer en zaten we 2 uur lang in het vliegtuig totdat we eigenlijk vertrokken. Het was ongeveer 14 en een half uur vliegen naar Dubai en daar hadden we maar 2 uur overstap tijd. Normaal meer dat genoeg tijd, maar met die vertraging zou het heeel krap worden. Uiteindelijk is het allemaal gelukt met rennrn over het vliegveld en net na gate cloding aankomen en zaten op het laatste stukje van onze reis.
Om kwart over 8 s avonds landen we op Schiphol en stonden papa mama Nicole en Jikke ons op te wachten. Wat fijn om ze weer te zien!
Het was een geweldige reis, zo samen met mijn zusje. Had het absoluut niet willen missen. Zo raar dat het nu voorbij is en we weer thuus zijn. Maar nu is het tijd om mijn draai hier weer te vinden, tijd voor een uitdaging. Er moet geld verdient worden zodat ik snel weer op reis kan!
Dinsdag vertrokken we richting Tamworth, ook wel de country music capital van Australië genoemd. Het was een lang stuk rijden, omdat niet alles over de motorway was. We reden een hele mooie weg genaamd Waterfall Way. Onderweg nog een keer gestopt bij een waterval van de vele watervallen: Ebor Falls. Die middag deden we niet zo veel, omdat Inez zich niet zo fit voelde. Iets te veel gefeest misschien? Woensdag reden we naar Singleton. Een plekje waarvan we meer hadden verwacht. Helaas was er weinih te doen. Niet dat we echt energie hadden om wat te doen met de 42 graden die er was. Middagje aan het zwembad dan maar, en onze laatste x was doen. Donderdag brachten we een bezoekje aan Hunter valley; DE wijngaard regio van Oz. Aangezien we allebei niet konden drinken omdat we moesten rijden, konden we de nummer 1 attractie (wijnproeven) niet doen. Dus zijn we naar een chocolade fabriek gegaan, waar we een kleine proeverij hebben gedaan en scones voor lunch hebben genomen.
Die nacht sliepen we op een camping ongeveer 60 km buiten Sydney in een National Park. Super mooi, in de bergrn aan een rivier. Alleen was de weg er naartoe erg uitdagend (nogal stijl). Na 5000+ km hebben we heel wat ervaring zo langzamerhand. Vrijdag was het tijd voor het laatste kleine stukje rijden, op naar Sydney. Voordat we onze campervan gingen inleveren, brachten we eerst onze tassen en spullen naar ons Airbnb zodat we daar niet mee hoeften te sjouwen in de bus. De van inleveren ging verrassend snel; voordat we het wisten zaten we in de bus om de trein te nemen naar het centrum! Eerst maar eens de meeste toeristische dingen bekijken, hebben we dat maar gehad (harbour bridge, opera house etc.) Op de terugweg in de bus stapte heel toevallig een bekende in; Brittany een meid die bij ons in de auto op Fraser Island zat. Het bleek dat ze opweg was naar het zelfde stadsdeel als ons met een vriend. We werden uitgenodigd om daar s avonds wat te komen drinken. Hardstikke leuk! Allemaal drank spelletjrs gedaan. Inez en ik voelde ons alleen wel erg Europese; in onze hele reis was het nog nooit voorgekomen we omgevdn waren door alleen Amerikanen en Canadesen.
Oudjaarsdag gingen we een kustwandeling maken van ongeveer 6 km (Coogee beach to Bondi beach). Na een duik bij Bondi in de zee te hebben genomen en daar nog wat rond gekeken te hebben, was het tijd om weer terug te gaan naar onze verblijfplaats in Maroubra en ons klaar te maken voor oudjaarsavond. We moesten tijd maar wat indrinken aangezien het niet toegestaan is om op straat te drinken, zo net als in de meeste parken tenzij het er verkocht werd. Het eerste plan was om met een heleboel mederlanders op het strand te gaan bbqen en dan met zijn allen naar een park te gaan om het vuurwerk te kijken ma iedereen deed uiteindelink zijn eigen ding. Inez en ik besloten naar Yarranabbe Park te gaan. Sommige parken waren al vanaf 2 uur s middagd vol, deze lagen vlakbij de harbour bridge vanaf waar het vuurwerk word afgestoken. Dat hadden wij er niet voorover dus vertrokken we pas rond 9 uur richting de stad. Het park dat we hadden uitgezocht bleek perfect. Niet tr druk, we konden nog mooi naar binnen en goed uitzicht op de brug. Inez en ik raakte al snel aan dd praat met 2 Zwitserse meiden waar we de resr van de avond mee optrokken. Later kwamen er nog 2 meiden bij en was het een heel gezellige avond. Het vuurwerk om 12 uur was geweldig! Ongelooflijk ook hoe lang het door ging (12 minuten!). Na de showen moesten we al gauw het patk verlaten en liep iedereem als 1 group richting Kings Cross waar de meeste barren zitten. We gingen met ons groepje nog even een bar in voor 1 drankje, maar daarna vond iedereen het al gauw wel goed en gingen we naar huis. De barren schenken zowiezo vanaf 3 uur al geen alcohol meer en shotjes doen is al helemaal verboden. We waren rond 4 uur thuis.
Op Nieuwjaarsdag was er een nieuwjaarsduik georganiseerd om 2 uur op Bondi Beach, via een fb event waar heel veel Nederlanders op af kwamen. We verzamelden, zongen het volkslied, schreeuwden een paar x HOLLAND HOLLAND, telde toen af van 3 naar 1 en renden als idiooten tussen alle zonnebandende mensen door de zee in. We waren een heel bekijks; sommige hadden kerstmusten op of oranje kleding, er was een tv ploeg en met het zingen werden we door vele mensen gefilmd vanaf de boulevard. Eigenlijk zouden er ook unox mutsen zijn maar die waren niet door de douanne gekomen. Na de duik hadden we afgesproken met Michelle,een vriendin vsn de Whitsundays. Daarna was het tijd om naar huis te gaan om lekker lui om de bank films te kijken.
Maandag was alweer onzr laatste dag in Australië, zo'n gek idee. We hadden weer met Michelle afgesproken en gingen die dag met dr ferry naar Manly, een suburb helemaal aan het uiteinde van de stad. We deden een hele wandeling langs kustlijn, kwamen bij een punt met een prachtig uitzicht over de stad en bezochten Manly Beach. Om 4 uur waren we terug in het centrum waar we haddrm afgesproken om wat te gaan drinken met de meiden van oud en nieuw. Rond 6 uur was het dan echt tijd om richting huis te gaan, om te eten, onze tassen te pakken en even een paar uurtjes te slapen.
We moesten rond 2 uur op, om om half 3 met een Uber richting het vliegveld te gaan. Kwamem we daar aan, bleek deze nog dicht. Blijkbaar opent Sydney airpott pas om 3 uur s ochtends (heel idioot i know). Na het gebruikelijke inchecken, paspoort controle blablabla zaten we om 6 uur in het vliegtuig all ready to go. Helaas bleken er problemen mrt de computer en zaten we 2 uur lang in het vliegtuig totdat we eigenlijk vertrokken. Het was ongeveer 14 en een half uur vliegen naar Dubai en daar hadden we maar 2 uur overstap tijd. Normaal meer dat genoeg tijd, maar met die vertraging zou het heeel krap worden. Uiteindelijk is het allemaal gelukt met rennrn over het vliegveld en net na gate cloding aankomen en zaten op het laatste stukje van onze reis.
Om kwart over 8 s avonds landen we op Schiphol en stonden papa mama Nicole en Jikke ons op te wachten. Wat fijn om ze weer te zien!
Het was een geweldige reis, zo samen met mijn zusje. Had het absoluut niet willen missen. Zo raar dat het nu voorbij is en we weer thuus zijn. Maar nu is het tijd om mijn draai hier weer te vinden, tijd voor een uitdaging. Er moet geld verdient worden zodat ik snel weer op reis kan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
