Whitsundays paradijs, regen en bloedzuigers

Uiteindelijk hebben we een heel stuk verder gereden dan ik de vorige x zei. Dan hadden we het langste stuk maar gehad en hoefte we de volgende dag niet zo ver te rijden. We sliepen in een camping in Clairview, een plaatsje nog kleiner dan Wittelte maar wel met prachtige locatie aan zee. Helaas konden we daar niet in zwemmen. Er zaten namelijk krokodillen, hoorde we van een meneer die er woonden. Verder waren er ook haaien (grote witte) en het gevaarlijkste van alles: stingers! Das kwalsoort die er voor zorgt dat je een hartaanval krijgt als je geprikt wordt. Je begrijpt, hier in het noorden ga je gewoon niet de zee in. Soms mis ik het veilige nieuw zeeland wel. We dachten onze camper mooi geparkeerd te hebbrn, totdat inez uitstapte om een foto te maken van het mooie uitzicht en ze aangevallen werd door een vogel! Dit gebeurde tot 3x toe. Dus toen hebben we onze spullen maar gepakt en een ander plekje ver bij de vogel vandaan gezocht. Een oude man wist ons te vertellen dat de vogel zijn nest beschermde en daarom aanviel. Hij leende ons zijn paraplu, want alles wat er voor zorgt dat groter/hoger dan je is maakt hem bang en dat laat ie je met rust. Dat ding ging dus vanaf dat moment overal mee naar toe.

Woensdag reden we naar Airlie Beach. Onderweg kwamen we langs brandweermannen die bezig waren om een bushfire te bestrijden. Het gebied  dat verbrand was leek in mijn ogen groot! Maar volgens mij valt het voor de standaarden hier wel mee. De britse jongens waar we mee op fraser island een auto hadden gedeelt waren ook in Airlie. Ze zouden ook donderdag op een tweedaagse boottrip gaan, alleen dan op een andere boot. Na het plekje  wat verkent te hebben en avond te hebben gegeten, hadden we afgesproken met een man die in Airlie woont en ik ken van de rugby in Nederland. Terwijl we op hem aan het wachten waren, leerde we  twee andere meiden  kennen. Een groot deel van de avond trokken we met zijn allen op. Op een gegeven moment kwamen we onze britse vrienden tegen en hebben inez en ik nog met hun verder gefeest, terwijl de andere naar huis waren. De avond eindigde met een nachtelijke zwempartij in het zwembad van het hostel waar we geparkeerd stonden.

Donderdag moesten we om kwart 2 verzamelen in de haven voor onze trip. Die dag vaarden we naar de Whitsundays, een eiland groep een paar uur varen weg. Daar aangekomen legden we aan in een baai en konden we een duik in het water nemen. Wel met een soort wetsuit aan uiteraard tegen de stingers. Na een heerlijke maaltijd gekookt door de kok aanboord, was het tijd om te genieten van de zonsondergang met een biertje en de mensen van onze boot te leren kennen.

Vrijdag werden we rond 6 uur gewekt en waren we al op weg naar Whithaven beach; een strand  zoals je hem voorsteld op zijn meest idealiste manier: witte zand, helder blauw water ocean zo ver als je kunt en groene heuvels achter je. Ook hier werd aangeraden om je stingersuit aan te trekken. We zagen visjes, een kleine haai en pijlstaartroggen. Na ruim 1.5 uur daar besteedt te hebben was het tijd om weer terug te gaan naae de boot.  Die middag stond snorkelen op het programma en voor de gene die wouden scuba duiken. Inez en ik besloten de introductiecursus duiken  te gaan doen. Ik had het al eens eerder gedaan in het zwembad van dwingeloo met school maar inez nog nooit. Het was erg leuk, zoveel mooie vissen gezien met alle kleuren van de regenboog die gewoon om je heen zwemmen en bijna kon aanraken. Het reef bevatte zeker mooie kleuren maar niet zo extreem als je op tv vaak ziet. De vormen en verschillende soorten koraal indrukwekkend.  Terug bij de boot hadden ze een grote glijbaan opgezet waar we vanaf konden en er was een duikplank. S avonds  stond er weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar  en was het tijd om een beetje een feestje te bouwen.

Zaterdag moesten we weer vroeg op en kregen we de kans om weer te duiken of om te gaan snorkelen. Dit keer gingen we snorkelen, wat ook heel mooi wss. En we zagen een schildpad! Daarna was het tijd om weer terug te gaan naar de haven, wat nog best een stuk varen was. Onderweg vertelde iemand van de crew over de geschiedenis en andere weetjes en feitjes over de Whitsundays. Rond de middag waren we terug en zat onze trip er al weer op. Wat was het leuk en gezellig, en wat was het mooi! Vooral het zand op Whithaven Beach was heel bijzonder, het is het meeste fijne zand ter wereld. Voelde zo zacht als je er over liep. Na s middags een dutje te hebben gedaan, gingen we s avonds  gezellig wat eten met de groep en was er een afterparty die we natuurlijk niet konden missen

Zondag werden we zoals altijd optijd wakker door de warmte. Eerst hebben we wat huishoudelijke dingetjes gedaan en een nieuwe zonnebril gekocht want inez heeft die van haar achter gelaten op de zee bodem. S middags was het tijd voor slapen en chill langs het zwembad, want men wat is 4 dagen achter elkaar feesten vermoeiend.

Vandaag zijn we van Airlie Beach naar Mackay gereden met een tussenstop bij een nationaal park. Het regende zoo hard de hele dag, maar Inez en ik lieten ons niet tegenhouden en hebben een wandeling van een uur gemaakt die naar een waterval ging. Helemaal zeilnat daar aangekomen, stond er op een bordje dat het veilig was om te zwemmen. Nat was ik toch al, dus waarom ook niet? Inez wou niet, want het water was 'koud''. Achteraf was ze blij, want toen ik uit het water kwam bleek dat er twee bloedzuigers op mijn been zaten. Ooh god..... allebei hadden we op internet gelezen dat je ze gewoon moest laten zitten en dat ze er dan vanzelf afvielen. Zo gezegd zo gedaan en ze vielen er dan ook idd van af. Ma bah.... dat was weer een ervaring. Had niet gehoeven opzich. De terugweg naar de highway was beetje heftig, stukken van de straat stonden onder water! Heel raar om zoveel regen te zien, terwijl we zo gewend zijn dat het zonnig en extreem warm is. Warm was het overigens nog steeds, maar verbranden is in ieder geval niet aan de orde vandaag.