Openlucht bios, vlindertuin en een Surinaamse bday
Blijf op de hoogte en volg Rowan
14 November 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo trouwe lezers! Hier weer een blog.
Vorige week maandag zijn Robbin en Maartje bij ons ingetrokken, wat een goede keus van die meiden want het is nu nog gezelliger in ons huis! Wel even wennen, ineens voor 8 personen koken (en afwassen bah!). Gelukkig kunnen we dat allemaal mooi rouleren met zo veel mensen.
De werkweek ging weer verschrikkelijk snel voorbij met gewoon stage lopen en sportschool. De avonden dat er niks is gepland zijn ook erg fijn, meestal is iedereen moet wanneer we thuis komen van stage en liggen we allemaal toch echt wel rond 10 uur op bed! Combinatie van werken en de warmte is uitputtend.
Vrijdagavond gingen we met een groep van 11 meiden naar een gratis openlucht film bij een bekend hotel hier in de buurt (hotel Torarica). Ze draaiden “Hoe duur was de suiker”, wat een heftige film en zeker terwijl je als Nederlander in Suriname zit. Na de film hebben we nog een cocktail gedronken en op verkenningstocht door de tuin van het hotel. Via de tuin Torarica kun je naar Royal Torarica lopen (een veel luxer hotel van het zelfde bedrijf), ze hebben er werkelijk een schitterend zwembad en alleen al de lobby is wel even de moeite waard om doorheen te lopen.
Zaterdag hadden Maartje en Robbin een uitje georganiseerd voor de jongste kinderen van de kinder tehuis: bezoek aan de Vlindertuin in Lelydorp. Aangezien ze een grote bus hadden, was er nog plaats van ons om mee te gaan als we wouden. Dat wouden Marjolein en ik beide wel, de vlindertuin stond zo wie zo nog op mijn lijstje van dingen te doen en nu hadden we mooie gratis vervoer er heen.
De vlindertuin was erg leuk. Eerst moesten we een klein stukje lopen door bos, wat de kinderen helemaal geweldig vonden; smal padjes en een paar bruggetjes. Toen kwamen we aan bij soort kas waar ze alle planten groeiend die de 22 verschillende rupsen eten. Er waren ook hokken vol met rupsen zich vol aan het eten met de bladeren van de planten. We kwamen langs het huisje waar ze poppen klaarmaken voor export.
De volgende halte was het schildpadden verblijf, met onder andere super schattige schildpadjes. De kinderen vonden dit natuurlijk geweldig, zulke kleintjes die je op je hand mocht houden. De vlindertuin had ook een grote hoeveelheid wurgslangen, helaas niet in zulke mooi hokken.
En toen kwamen we aan bij de vlindertuin, in tegenstelling tot Nederland is het hier gewoon een stuk ingericht gebied met netten er omheen (zonder dak en muren). Das hier natuurlijk niet nodig met het weer. Veel verschillende soorten vlinder gezien, van klein tot heel groot, met de mooiste kleuren. De kinderen waren door het dolle heen. Na de tuin gingen we wat eten en drinken. We hadden een super grote tas met allemaal snoepjes en chips mee gekregen van de zusters van het kinderhuis. En daar zeiden de kinderen natuurlijk geen nee tegen. Nog gespeeld in de speeltuin en toen was het tijd om weer richting de stad te gaan.
Zaterdag avond zijn we uit eten geweest en eigenlijk zouden we daarna stappen. Maar omdat ik nog steeds niet helemaal fit was, ben ik thuis gebleven. Uiteindelijk zijn maar 3 van ons 8e uit gegaan. Wij hebben gezellig een drankje thuis gedronken en kaartspelletjes gespeeld. Zondag was een lekkere luie dag. Eerst zouden we zwemmen maar toen we weg wouden regende het heel hard.
Dinsdag avond waren we uitgenodigt door een collega (Rita) van Marjolein en Anna voor de 25e verjaardag van haar zoon. Om 8 uur zou het beginnen, maar wij kwamen wat later aan omdat we wat laat waren vertrokken en onze taxi chauffeur de weg niet wist. Aangekomen bij het huis van Rita, zat iedereen in een halve circel te luisteren naar een soort kerkdienst. Volgens mij was het een grappige toespraak, want men lachte regelmatig. Volgens mij, want wij konden er niks van verstaan ; het was in het Sranan. Uiteindelijk was het klaar en kregen we wat drinken en gingen er hapjes rond. Ook werd de taart onthuld: een grote blanke torso met blote borsten en een klein broekje aan. Maar voor het eten van de taart en avondeten (want dat hadden we nog steeds niet gedaan), was het eerst tijd voor de party bus. Niet de meest perfect combinatie, om om 10 uur op de party bus te gaan met alcohol zonder eten in je maag. Maar het was daarom niet minder gezellig. Rond een uurtje of 11 waren we weer terug en stonden er allemaal bakjes klaar met eten, waar we ons op storten. Al gauw ging iedereen naar huis, want er moest natuurlijk de volgende dag gewoon weer gewerkt worden. Wij ook, zij het iets later omdat we moesten wachten op onze taxi die uit Paramaribo moest komen (wij zaten een half uur van de stad af). Uiteindelijk kwart over 1 thuis. Veel te laat natuurlijk voor een doordeweeks dag, merkte we de volgende ochtend.
De hele week heb ik niks anders gedaan dan van afspraak naar afspraak gaan voor mijn scriptie. Ik neem op dit moment vragenlijsten af bij bedrijven om er achter te komen wat voor waste ze hebben, hoe zij met hun waste omgaan enzo. Ik ga persoonlijk jlangs alle bedrijven, zodat ik goed begrijp waarom ze hebben ingevuld wat ze hebben invullen en zodat ik zeker weet dat het serieus ingevuld is. Erg veel werk en vermoeiend, maar ik ben al een mooi eind op weg. Nog even volhouden.
Gisteren zijn de nieuwe huisgenoten aangekomen, 3 in totaal. Anna en ik zouden koken, das toch wel even anders voor 10 personen! Gelukkig is een pasta salade redelijk makkelijk gemaakt. Morgen hebben we een bbq met het huis en daarna willen uitgaan met de hele groep. Voor zaterdag nog geen plannen maar zondag gaan we quad rijden!!
Tijd vliegt nog steeds, iets meer dan 8 weken! 5 januari moet ik mijn scriptie inleveren, dat komt nu wel erg dicht bij! Nog even hard werken dus, en genieten van SU!
Tot de volgende keer! Liefs, Rowan
Vorige week maandag zijn Robbin en Maartje bij ons ingetrokken, wat een goede keus van die meiden want het is nu nog gezelliger in ons huis! Wel even wennen, ineens voor 8 personen koken (en afwassen bah!). Gelukkig kunnen we dat allemaal mooi rouleren met zo veel mensen.
De werkweek ging weer verschrikkelijk snel voorbij met gewoon stage lopen en sportschool. De avonden dat er niks is gepland zijn ook erg fijn, meestal is iedereen moet wanneer we thuis komen van stage en liggen we allemaal toch echt wel rond 10 uur op bed! Combinatie van werken en de warmte is uitputtend.
Vrijdagavond gingen we met een groep van 11 meiden naar een gratis openlucht film bij een bekend hotel hier in de buurt (hotel Torarica). Ze draaiden “Hoe duur was de suiker”, wat een heftige film en zeker terwijl je als Nederlander in Suriname zit. Na de film hebben we nog een cocktail gedronken en op verkenningstocht door de tuin van het hotel. Via de tuin Torarica kun je naar Royal Torarica lopen (een veel luxer hotel van het zelfde bedrijf), ze hebben er werkelijk een schitterend zwembad en alleen al de lobby is wel even de moeite waard om doorheen te lopen.
Zaterdag hadden Maartje en Robbin een uitje georganiseerd voor de jongste kinderen van de kinder tehuis: bezoek aan de Vlindertuin in Lelydorp. Aangezien ze een grote bus hadden, was er nog plaats van ons om mee te gaan als we wouden. Dat wouden Marjolein en ik beide wel, de vlindertuin stond zo wie zo nog op mijn lijstje van dingen te doen en nu hadden we mooie gratis vervoer er heen.
De vlindertuin was erg leuk. Eerst moesten we een klein stukje lopen door bos, wat de kinderen helemaal geweldig vonden; smal padjes en een paar bruggetjes. Toen kwamen we aan bij soort kas waar ze alle planten groeiend die de 22 verschillende rupsen eten. Er waren ook hokken vol met rupsen zich vol aan het eten met de bladeren van de planten. We kwamen langs het huisje waar ze poppen klaarmaken voor export.
De volgende halte was het schildpadden verblijf, met onder andere super schattige schildpadjes. De kinderen vonden dit natuurlijk geweldig, zulke kleintjes die je op je hand mocht houden. De vlindertuin had ook een grote hoeveelheid wurgslangen, helaas niet in zulke mooi hokken.
En toen kwamen we aan bij de vlindertuin, in tegenstelling tot Nederland is het hier gewoon een stuk ingericht gebied met netten er omheen (zonder dak en muren). Das hier natuurlijk niet nodig met het weer. Veel verschillende soorten vlinder gezien, van klein tot heel groot, met de mooiste kleuren. De kinderen waren door het dolle heen. Na de tuin gingen we wat eten en drinken. We hadden een super grote tas met allemaal snoepjes en chips mee gekregen van de zusters van het kinderhuis. En daar zeiden de kinderen natuurlijk geen nee tegen. Nog gespeeld in de speeltuin en toen was het tijd om weer richting de stad te gaan.
Zaterdag avond zijn we uit eten geweest en eigenlijk zouden we daarna stappen. Maar omdat ik nog steeds niet helemaal fit was, ben ik thuis gebleven. Uiteindelijk zijn maar 3 van ons 8e uit gegaan. Wij hebben gezellig een drankje thuis gedronken en kaartspelletjes gespeeld. Zondag was een lekkere luie dag. Eerst zouden we zwemmen maar toen we weg wouden regende het heel hard.
Dinsdag avond waren we uitgenodigt door een collega (Rita) van Marjolein en Anna voor de 25e verjaardag van haar zoon. Om 8 uur zou het beginnen, maar wij kwamen wat later aan omdat we wat laat waren vertrokken en onze taxi chauffeur de weg niet wist. Aangekomen bij het huis van Rita, zat iedereen in een halve circel te luisteren naar een soort kerkdienst. Volgens mij was het een grappige toespraak, want men lachte regelmatig. Volgens mij, want wij konden er niks van verstaan ; het was in het Sranan. Uiteindelijk was het klaar en kregen we wat drinken en gingen er hapjes rond. Ook werd de taart onthuld: een grote blanke torso met blote borsten en een klein broekje aan. Maar voor het eten van de taart en avondeten (want dat hadden we nog steeds niet gedaan), was het eerst tijd voor de party bus. Niet de meest perfect combinatie, om om 10 uur op de party bus te gaan met alcohol zonder eten in je maag. Maar het was daarom niet minder gezellig. Rond een uurtje of 11 waren we weer terug en stonden er allemaal bakjes klaar met eten, waar we ons op storten. Al gauw ging iedereen naar huis, want er moest natuurlijk de volgende dag gewoon weer gewerkt worden. Wij ook, zij het iets later omdat we moesten wachten op onze taxi die uit Paramaribo moest komen (wij zaten een half uur van de stad af). Uiteindelijk kwart over 1 thuis. Veel te laat natuurlijk voor een doordeweeks dag, merkte we de volgende ochtend.
De hele week heb ik niks anders gedaan dan van afspraak naar afspraak gaan voor mijn scriptie. Ik neem op dit moment vragenlijsten af bij bedrijven om er achter te komen wat voor waste ze hebben, hoe zij met hun waste omgaan enzo. Ik ga persoonlijk jlangs alle bedrijven, zodat ik goed begrijp waarom ze hebben ingevuld wat ze hebben invullen en zodat ik zeker weet dat het serieus ingevuld is. Erg veel werk en vermoeiend, maar ik ben al een mooi eind op weg. Nog even volhouden.
Gisteren zijn de nieuwe huisgenoten aangekomen, 3 in totaal. Anna en ik zouden koken, das toch wel even anders voor 10 personen! Gelukkig is een pasta salade redelijk makkelijk gemaakt. Morgen hebben we een bbq met het huis en daarna willen uitgaan met de hele groep. Voor zaterdag nog geen plannen maar zondag gaan we quad rijden!!
Tijd vliegt nog steeds, iets meer dan 8 weken! 5 januari moet ik mijn scriptie inleveren, dat komt nu wel erg dicht bij! Nog even hard werken dus, en genieten van SU!
Tot de volgende keer! Liefs, Rowan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
