Verkenningstochten en uitvallende stroom

Zoo inmiddels is het alweer dag 3. De tijd gaat behoorlijk snel. Zondag ben ik dus met Michiel richting het centrum geweest. Eerst lang het huis van Bram en Paul, ik was wel nieuwsgierig hoe hun woonden. Ze hebben een best mooi huis (zie foto op facebook), maar vooral chill is dat hun een tuin hebben. Iets wat ik hier wel een beetje mis. Verder hebben ze een zwembad, daar ben ik wel een beetje jaloers op! We hebben nog even een Parbo gedronken (Surinaams bier) en daarna zijn we Michiel en ik meer naar het centrum gelopen.

Het was maar 7 minuten lopen, maar het zweet stroomt over je hoofd. Korte stukjes wandelen is veel heftiger dan je denkt. Michiel heeft me nog even een casino laten zien, waar er heel veel van zijn in Paramaribo. Zolang je speelt in het Casino, is je drankje gratis. Dus michiel speelde een potje Black Jack en we dronken een Black Label Cola. Vervolgens gingen we naar een bekent café ’t Vat. Daar hebben we wat gedronken en een vriend van Michiel kwam nog iets brengen voor een ander vriend die al weer in Nederland is.

Daarna zijn we langs Fort Zeelandia, Presidentieel Paleis en de Waterkant gelopen. Daar hebben we gegeten bij een restaurantje genaamd JiJi’s. Het restaurant bevond zich op de eerst etage van een gebouw en zat pal aan de rivier dus had super mooi uitzicht.

Maandag had ik mijn eerste stage dag. Aangezien ik nog geen fiets heb, ging ik daar met de taxi naar toe. Wie zo wie zal ik straks alleen overdag mijn fiets kunnen gebruiken, omdat het niet verstandig is om s avonds te fietsen. Taxis zijn erg goedkoop, dus heel erg is dat ook niet. Bovendien hebben we een soort van eigen taxi, die Maya aanraadde en op de hoek woont dus bijna altijd binnen 5 minuten voor je klaar staat als je hem belt.
Stage was prima. Ik moest naar het UN House, het gebouw waar alle VN organisaties in Suriname zitten. Ze waren net verhuist en dit is een heel net kantoor, behoorlijk nieuw volgens mij. Vanaf de receptie ben je een pasje nodig om bij de daadwerkelijk kantoren te komen. En alle deuren moet je achter je dicht trekken, anders gaan ze piepen en uiteindelijk het arm af. Eerst heb ik met Tanja, mijn stage begeleidster, een hele tijd gezeten en heeft ze mij van alles verteld over de organisaties en waar ik informatie kan vinden voor mijn onderzoek. Daarnaast heeft ze ook al geregeld dat ik met iemand kan spreken over mijn onderzoek en mij mogelijk verder kan helpen.

Vervolgens heb ik een rondleiding gekregen door het gebouw en ben ik voorgesteld aan iedereen. Zoveel namen en nieuwe gezichten, heb er bijna niet één onthouden. Gelukkig wordt dat waarschijnlijk wel beter de komende weken. De rest van de dag heb ik informatie door gelezen achter mijn laptop. Ik zit aan het zelfde bureau blok als Tanja en Ari, haar assistent. MOrgen zullen nog twee stagiaire uit Nederland beginnen.

S avonds zou een nieuwe huisgenootje komen, dus ik had gewacht met eten op haar. Barbara kwam rond 7 uur aan. Maya was haar net een rondleiding door het huis aan het geven, toen de stroom uit viel. Ze sluiten hier regelmatig doelbewust bepaalde buurten van de stroom af op verschillende moment op de dag. Zaterdag toen ik aankwam, deed de stroom het net weer. Maar gisteren hadden we van 7 tot ongeveer half 11 geen stroom. Dit doen ze omdat de dam waar een groot gedeelte van de stroom gewonnen wordt, 50% minder water bevat op dit moment vanwege de warmte. Ze kunnen dus niet aan alle vraag voldoen, dus sluiten ze gedeeltes af.

Het was voor Barbara wel even heftig natuurlijk, want ze had haar kamer nog niet eens gezien en had nog geen idee hoe het huis er uitzag en in elkaar zat. Ook had ze graag nog even willen douchen, maar dat zat er niet in, want zonder electiciteit ook geen water. Maya had uiteindelijk wat avondeten voor ons klaar gemaakt en toen zijn we maar naar bed gegaan.

Vanochtend zouden we om 8 uur naar de vreemdelingendienst, maar Maya kwam bij ons met de mededeling dat ze de stroom nu daar hadden afgesloten en dat de mensen waarscijnlijk niet aan het werk waren. Dus zijn Barbara en ik naar de grote westerse supermarkt gegaan met de Taxi, Choi’s. We keken onze ogen uit, je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het wel wel. En dan bedoel ik dus Nederlandse producten, van Markant merk, tot Liga en Dr. Oetker taartenmix. Erg goedkoop was het niet, maar goed om te weten dat ze het allemaal hebben.

Om half 10 waren we al weer terug en toen hebben we eigenlijk alleen maar buiten gezeten. We zijn nu net terug van een Simkaart kopen voor Barbara (ik heb er 1 gekregen van Michiel) en fietsen kopen. Morgen kunnen we ze ophalen. Rond 5 uur neemt Maya en haar nicht ons mee op een tour met de auto door Paramaribo en daarna gaan we uit eten.

Morgen weer een dag stage. Ik baal wel dat het visum nog niet gelukt is. Dat was vooral de reden waarom ik vandaag thuis ben gebleven. Helemaal omdat ik Paul vandaag sprak op whatsapp en die zei dat het hem wel gelukt was. Nu moet ik vrijdag nog een ochtend vrij nemen. Ma goed, is niet anders. Verder gaat het goed met mij, af en toe even heel verkouden en moet een beetje hoesten maar dat zal wel komen door de airco in de vliegtuig, die stond zo koud! Zal vanzelf wel over gaan :)

Liefs,
Rowan