De reis en eerste dag
Blijf op de hoogte en volg Rowan
24 Augustus 2014 | Suriname, Paramaribo
Goedemiddag allemaal!
Zo ik ben nu halverwege mijn eerste dagje in Suriname en het heeft best wat voeten in aarde gehad voordat ik eindelijk hier was. Gisterochtend om 5 uur ging de wekker en toen ik op mijn telefoon keek, zag ik dat ik een bericht had. Van KLM, dat de vlucht een uur vertraagd was en pas om 12.15 zou vliegen. Mooi dacht ik, even papa en mama vertellen, Karin smsen en dan weer omdraaien. Een uurtje later weg! Dus om 6 uur ging de wekker weer en om 7 uur zaten we met zijn vieren (papa, mama, karin en ik) in de auto richting Schiphol.
Daar aangekomen meteen mijn koffer afgegeven en toen was er nog tijd voor een kopje koffie. Rond kwart voor 10 afscheid genomen. Het blijft niet leuk, maar ik weet nu ieder geval wel beter wat mij te wachten staat.
Ik had de gate snel gevonden en nog een half uur voordat er begonnen zou worden met de security check. Bij de gate stond ook Paul, ook een student van de Hanzehogeschool die naar Suriname gaat. We hadden elkaar al een x op school ontmoet voor voorlichting over Suriname. Al gauw stond er op het bord dat we naar een andere gate moesten, dus zijn we daar snel naartoe gehaast. In de rij voor de security, steeds dichterbij, het schoot mooi op totdat.....
Er ineens op het bord stond, dat er nog meer vertraging was en de crew stopte met mensen door de security te laten gaan. Pas 2 uur later zou het vliegtuig vertrekken stond op het bord, bah! We konden allemaal een bon ophalen voor gratis snack. Een vriend van Paul, Bram, hadden we inmiddels ook gevonden dus we gingen met zijn drieen wat eten.
Weer mooi op tijd terug bij de gate, weer in de rij voor de security, weer verscheen er een nieuwe vertrektijd op de borden. NIET LEUK! Alles bij elkaar 4 en een kwartier vertraging en om 10 voor 4 gingen we dan eindelijk de lucht in! De vlucht zelf was prima, ik heb muziek geluisted, flimpjes gekeken en gelezen. Onderweg kregen we warm eten, ijsje, nog wat hapjes ect. Verder heb ik ook nog een rondje door het vliegtuig gelopen, wat een enorm ding! 400 mensen paste er in. Er was een gezellig sfeer, groepjes mensen stonden in het gangpad met elkaar te praten en discusseren en kleine kindjes liepen rond door het vliegtuig gevolgd door hun ouders. Ik kwam er achter dat Koen (de jongen die gelijk met mij op het consulaat was in Adam), vlak voor mij staat dus ook nog een tijdje met hem gepraat. Fijn om al 3 mensen een beetje te kennen voordat je in Suriname aankomt.
Om half 8 lokale tijd landden we, en wat was het donker! Omdat Suriname zo dicht bij de evenaar ligt, is het het hele jaar eigelijk rond de zelfde tijd donker en dat gaat heel snel. Zanderij is niet zo´n luxe vliegveld als Schiphol, dus we meosten zelf het vliegtuig uitstappen en naar de douanne lopen. Een stap naar buiten en er kwam je een enorme warmte tegemoet. 30 graden, had de kapitein ons verteld. Heel apart, die warmte, best wel anders, veel plakkeriger/vochtiger.
Er was een behoorlijke rij voor de doanne die niet heel snel leek te gaan, maar gelukkig stonden we er met zijn 3e in (paul en koen stonden bij mij). Stempeltje in mijn paspoort en door! De bagage was inmiddels al lang gearriveerd, dus alle de koffers gepakt en richting de uitgang. Ik had al een taxi, geregeld door de vrouw (Maya) waar ik mijn kamer van huur. Ik moest mij melden bij de balie van het bedrijf en dan zou ik meteen weggebracht worden, dacht ik. Het duurde uiteindelijk nog ruim een uur voordat we vertrokken. We moesten namelijk nog op andere mensen wachten die ook afgezet moesten worden in Suriname.
Ik was erg moe, dus heel blij dat we eindelijk weg ging. Was wel een lang dagje zo. Voor mijn gevoel was het een lange weg met wat bochten er in naar Paramaribo. Omdat het donker was, kon ik helaas vrij weinig zien van de omgeving. Ik denk dat de reis alles bij elkaar een uur duurde. We moesten eerst ook nog wat andere mensen afzetten bij hun huis.
Eenmaal aangekomen bij de Kwattastraat, stond Maya mij op te wachten. Wat een lieve vrouw! Ze liet mij het huis een beetje zien en stelde mij voor aan op dit moment mijn enigste huisgenoot, Michiel. Michiel is van de ´oude´ lichting zoals ze zei en vertrek dinsdag. Nog een paar dingetjes afgesproken en toen wou ik echt heel graag naar bed. Ik was zo moe!
Vandaag dacht ik, lekker uitslapen en dan met Michiel een beetje de omgeving verkennen. Helaas werd ik al om half 7 lokale tijd wakker en heb ik daarna niet echt meer kunnen slapen. Dus ben ik maar mijn koffer gaan uitpakken en vervolgens douche, want het is warm in huis. Gelukkig heeft elke kamer een ventilator. De douche hier heeft trouwens geen warm water, dus heerlijk kou water douche het komend half jaar!
Na het ontbijt ben ik even met Michiel naar een klein supermarktje geweest, 4 huizen verder op. Omdat het zondag is zijn alle ´normale´ supermarkten dicht, alleen de kleine chinese supermarkten zijn open. Ik heb alleen wat hoog nodige dingen gehaald. De rest komt morgen of dinsdag wel. Daarna heb ik met Michiel buiten gezetten, onder het afdak en heb ik hem bestookt met vragen over het huis, suriname enzo. Ik heb ook een simkaart van hem gekregen.
Het is nu bijna 3 uur. We gaan straks even naar het centrum, zodat ik geld kan pinnen en btg kan opwaarderen. Michiel gaat me ook Waterkant laten zien en we gaan even op bezoek bij Paul en Bram die daar in de buurt wonen. En vanavond gaan we uit eten. Misschien willen paul en bram ook wel mee.
Morgen is mijn eerste stagedag. Ik ga met de taxi heen. S avonds komt er al een nieuw huisgenootje, Barbara! Dinsdag zal ik samen met Barbara een tour door Paramaribo krijgen van Maya, en gaan we een fiets kopen en naar de Vreemdelingendienst voor mijn visum!
Oepsie, het is wel een beetje lang verhaal geworden! Sorry, maar ik hoop dat jullie met plezier hebben gelezen.
Tot de volgende keer!
Liefs,
Rowan
Zo ik ben nu halverwege mijn eerste dagje in Suriname en het heeft best wat voeten in aarde gehad voordat ik eindelijk hier was. Gisterochtend om 5 uur ging de wekker en toen ik op mijn telefoon keek, zag ik dat ik een bericht had. Van KLM, dat de vlucht een uur vertraagd was en pas om 12.15 zou vliegen. Mooi dacht ik, even papa en mama vertellen, Karin smsen en dan weer omdraaien. Een uurtje later weg! Dus om 6 uur ging de wekker weer en om 7 uur zaten we met zijn vieren (papa, mama, karin en ik) in de auto richting Schiphol.
Daar aangekomen meteen mijn koffer afgegeven en toen was er nog tijd voor een kopje koffie. Rond kwart voor 10 afscheid genomen. Het blijft niet leuk, maar ik weet nu ieder geval wel beter wat mij te wachten staat.
Ik had de gate snel gevonden en nog een half uur voordat er begonnen zou worden met de security check. Bij de gate stond ook Paul, ook een student van de Hanzehogeschool die naar Suriname gaat. We hadden elkaar al een x op school ontmoet voor voorlichting over Suriname. Al gauw stond er op het bord dat we naar een andere gate moesten, dus zijn we daar snel naartoe gehaast. In de rij voor de security, steeds dichterbij, het schoot mooi op totdat.....
Er ineens op het bord stond, dat er nog meer vertraging was en de crew stopte met mensen door de security te laten gaan. Pas 2 uur later zou het vliegtuig vertrekken stond op het bord, bah! We konden allemaal een bon ophalen voor gratis snack. Een vriend van Paul, Bram, hadden we inmiddels ook gevonden dus we gingen met zijn drieen wat eten.
Weer mooi op tijd terug bij de gate, weer in de rij voor de security, weer verscheen er een nieuwe vertrektijd op de borden. NIET LEUK! Alles bij elkaar 4 en een kwartier vertraging en om 10 voor 4 gingen we dan eindelijk de lucht in! De vlucht zelf was prima, ik heb muziek geluisted, flimpjes gekeken en gelezen. Onderweg kregen we warm eten, ijsje, nog wat hapjes ect. Verder heb ik ook nog een rondje door het vliegtuig gelopen, wat een enorm ding! 400 mensen paste er in. Er was een gezellig sfeer, groepjes mensen stonden in het gangpad met elkaar te praten en discusseren en kleine kindjes liepen rond door het vliegtuig gevolgd door hun ouders. Ik kwam er achter dat Koen (de jongen die gelijk met mij op het consulaat was in Adam), vlak voor mij staat dus ook nog een tijdje met hem gepraat. Fijn om al 3 mensen een beetje te kennen voordat je in Suriname aankomt.
Om half 8 lokale tijd landden we, en wat was het donker! Omdat Suriname zo dicht bij de evenaar ligt, is het het hele jaar eigelijk rond de zelfde tijd donker en dat gaat heel snel. Zanderij is niet zo´n luxe vliegveld als Schiphol, dus we meosten zelf het vliegtuig uitstappen en naar de douanne lopen. Een stap naar buiten en er kwam je een enorme warmte tegemoet. 30 graden, had de kapitein ons verteld. Heel apart, die warmte, best wel anders, veel plakkeriger/vochtiger.
Er was een behoorlijke rij voor de doanne die niet heel snel leek te gaan, maar gelukkig stonden we er met zijn 3e in (paul en koen stonden bij mij). Stempeltje in mijn paspoort en door! De bagage was inmiddels al lang gearriveerd, dus alle de koffers gepakt en richting de uitgang. Ik had al een taxi, geregeld door de vrouw (Maya) waar ik mijn kamer van huur. Ik moest mij melden bij de balie van het bedrijf en dan zou ik meteen weggebracht worden, dacht ik. Het duurde uiteindelijk nog ruim een uur voordat we vertrokken. We moesten namelijk nog op andere mensen wachten die ook afgezet moesten worden in Suriname.
Ik was erg moe, dus heel blij dat we eindelijk weg ging. Was wel een lang dagje zo. Voor mijn gevoel was het een lange weg met wat bochten er in naar Paramaribo. Omdat het donker was, kon ik helaas vrij weinig zien van de omgeving. Ik denk dat de reis alles bij elkaar een uur duurde. We moesten eerst ook nog wat andere mensen afzetten bij hun huis.
Eenmaal aangekomen bij de Kwattastraat, stond Maya mij op te wachten. Wat een lieve vrouw! Ze liet mij het huis een beetje zien en stelde mij voor aan op dit moment mijn enigste huisgenoot, Michiel. Michiel is van de ´oude´ lichting zoals ze zei en vertrek dinsdag. Nog een paar dingetjes afgesproken en toen wou ik echt heel graag naar bed. Ik was zo moe!
Vandaag dacht ik, lekker uitslapen en dan met Michiel een beetje de omgeving verkennen. Helaas werd ik al om half 7 lokale tijd wakker en heb ik daarna niet echt meer kunnen slapen. Dus ben ik maar mijn koffer gaan uitpakken en vervolgens douche, want het is warm in huis. Gelukkig heeft elke kamer een ventilator. De douche hier heeft trouwens geen warm water, dus heerlijk kou water douche het komend half jaar!
Na het ontbijt ben ik even met Michiel naar een klein supermarktje geweest, 4 huizen verder op. Omdat het zondag is zijn alle ´normale´ supermarkten dicht, alleen de kleine chinese supermarkten zijn open. Ik heb alleen wat hoog nodige dingen gehaald. De rest komt morgen of dinsdag wel. Daarna heb ik met Michiel buiten gezetten, onder het afdak en heb ik hem bestookt met vragen over het huis, suriname enzo. Ik heb ook een simkaart van hem gekregen.
Het is nu bijna 3 uur. We gaan straks even naar het centrum, zodat ik geld kan pinnen en btg kan opwaarderen. Michiel gaat me ook Waterkant laten zien en we gaan even op bezoek bij Paul en Bram die daar in de buurt wonen. En vanavond gaan we uit eten. Misschien willen paul en bram ook wel mee.
Morgen is mijn eerste stagedag. Ik ga met de taxi heen. S avonds komt er al een nieuw huisgenootje, Barbara! Dinsdag zal ik samen met Barbara een tour door Paramaribo krijgen van Maya, en gaan we een fiets kopen en naar de Vreemdelingendienst voor mijn visum!
Oepsie, het is wel een beetje lang verhaal geworden! Sorry, maar ik hoop dat jullie met plezier hebben gelezen.
Tot de volgende keer!
Liefs,
Rowan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
