Eerste weekend: Party!
Blijf op de hoogte en volg Rowan
02 September 2014 | Suriname, Paramaribo
Mijn eerste weekendje in Paramaribo en wat was het leuk!
Zaterdag ochtend hadden Barbara en ik afgesproken dat we naar het zwembad zouden gaan. Op goed gelukt die kant op gefiets, want we konden nergens openingstijden vinden. En natuurlijk hadden we pech. Er zat al wel een mevrouw achter de balie, maar die vertelde ons dat het zwembad pas om 11 uur open zou gaan. Dus zijn we eerst maar weer op die fiets gestapt en richting het centrum gefietst. We zouden zo wie zo dit weekend kijken hoe Barbara naar haar werk moest fietsen, dus dat konden we nu mooi doen aangezien haar werk in het centrum zit. Daarna hebben we nog even in de schaduw van de palmbomen in Palmentuin gezeten, waar ik nog niet geweest was, om vervolgens weer rustig richting het zwembad te fietsen.
Zwemmen was heerlijk, eindelijk bewegen zonder meteen in zweten uit te barsten. Samen hebben we wat baantje getrokken en zijn toen richting huis vertrokken. We hadden allebei andere plannen. Barbara zou met Sietske (het meisje dat ze in het vliegtuig heeft leren kennen) gaan eten bij kennissen van Sietkse en ik had afgesproken met Ashna bij het winkelcentrum Hermitage. Paul, Bram en Robin (vriendin van Ashna) waren ook meegekomen. We hadden het winkelcentrum wat verkent en daar iets gegeten. Daarna gingen we met zijn alle naar het centrum om ergens wat te drinken.
We kwamen uit bij een tentje dat Paul en Bram een paar dagen eerder hadden gezien. Het stond langs de weg en was klein en erg schattig met een soort rieten dak. Er zaten alleen maar oudere mannen eigenlijk. Niet echt een plek waar ik zomaar zelf naartoe gegaan zou zijn, maar het was wel gezelllig. Daarna gingen Bram en Paul naar huis om een duik in hun zwembad te nemen en Robin, Ashna en ik zijn naar het ’t Vat gegaan. Hier hebben we chill wat gezeten en gedronken. En commetaar lopen leveren op het persooneel. Dat kan namelijk best wel wat beter, en Ashna gaat er stage lopen dus wie weet komen er wat veranderingen binnenkort haha.
Ik had niet zo veel trek, omdat we in het winkelcentrum ook al wat hadden gegeten, maar de twee meiden wilden graag nog weer naar hun favoriete eettentje langs de waterkant, bij twee vrouwen die zelf het thuis maken en dan meenemen naar hun tentje waar ze het verkopen. Het plan was om uit te gaan ’s avonds dus op een gegeven moment ben ik naar huis gegaan want ik had slippers aan en ik wou liever niet weer zo’n scenario als donderdag.
Ik hoopte dat Barbara ook mee uit wou, zodat ik niet alleen de taxi hoefde te betalen, maar die had niet zo’n zin omdat ze nog steeds niet helemaal fit was. Dus besloot ik om ook niet te gaan, maar toen werd ik gebeld door Ashna en ben ik toch maar gegaan. Zij en Robin hadden mij opgehaalt met de taxi, super lief!
Eerst weer even bij het ’t vat gezeten. Daarna kwamen Bram en Paul en namen we met zijn 5en een taxi. Op naar Zsa Zsa Zso voor een dansje. Daar aangekomen, stonden we nog even buiten te wachten, want een nicht van Ashna was er ook waar ze even mee stond de praten, kwam een bewakers naar ons toe. “jullie willen naar binnen?”vroeg hij. Ja tuurlijk, zeiden wij. “Nou ik moet helaas die meneer (hij wees naar Paul) teleurstellen, hij mag niet naar binnen met een korte broek.” ***** De ja vu momentje. Dus Paul en Bram zijn naar huis gegaan voor een andere broek en geld op te halen en wij gingen alvast naar binnen. In het begin was het erg rustig en stond er alleen een groep verschrikkelijk dronken nederlandse meiden te dansen. Uiteindelijk werd het drukker en hebben we een erg gezellige avond gehad. Heb zelfs nog een soort van salsa gedanst met een lokale jongen (soort van omdat ik dat natuurlijk niet kan). Uiteindelijk gingen we als een van de laatste naar huis, het was half 6 toen we de club uit stapten.
6 uur was ik thuis, maar ben niet naar bed gegaan, want ik had met Barbara en Sietske afgesproken dat we naar de zangvogelwedstrijd zouden gaan op het Onafhankelijksplein. Dat is elke zondag om 7 uur. Sietkse zou om 7 uur bij ons zijn, dus het had geen zin om nog naar bed te gaan.
Op de fiets naar het centrum, het was echt nog heerlijk weer om te fietsen en het gras op het plein was zelfs nog vochtig! Dat zal wel de eerste en laatste x zijn dat ik dat mee maak. Het was grappig om te zien, maar ook weer niet zo geweldig dat ik daar nog een keer weer speciaal zo vroeg voor op zou staan. Die kennissen van Sietske waren er ook weer en hun zoon had nog even geregeld dat iemand even in kort kwam vertellen waar die wedstrijd om ging. Ze telden hoe vaak de vogel adempauze nam van het zingen. Hoe vaker een adempauze, hoe beter de vogel.
Na de vogels, zijn we maar snel weer naar huis gegaan. Ik wou erg graag slapen en Barbara had een Skype afspraak. Uiteindelijk heb ik tot 3 uur geslapen. Ander half uur later zaten gingen Barbara en ik op de fiets naar Sietske, we zouden bij haar eten samen met haar huisgenoot. Erg gezellig en ze woont zeer dicht bij dus dit gaan we zeker vaker doen!
Vandaag alweer stage en ik heb een erg goed gesprek gehad met die meneer van het SBC. Heb zo waar al een eerste versie van mijn hoofd en deelvragen op papier. Nu kan het echte werk beginnen!
Aankomende weekend ga ik met Berdien en Josephine naar Galibi, het oostelijke plaatste van Suriname aan de kust, vlak bij de grens met Frans Guyana. Hoe wij dit nou weer zo snel geregeld hebben? Nou tijdens de lunchpauze zitten we meestal met zijn 3e en onze stagebegeleidster Tanja. Zij vertelde ons dat een van de bewakers van het UN House altijd graag studenten mee neemt naar Galibi, om ze daar de regio te laten zien. Dus als wij dat wouden zei ze, moesten we hem maar aanspreken. Zo gezegd, zo gedaan en nu gaan we vrijdag dus die kant op! Zondag komen we weer terug. Ben heel benieuwd. We zijn daar dus aan zee, gaan in hangmatten slapen en zien waarschijnlijk hoe pas uitgekomen schildpadjes hun weg richting de zee zoeken!
Maar eerst nog een weekje stage. Tanja vertrekt morgen avond naar vakantie voor drie weken, dus hopelijk gaat het allemaal lukken met mijn afstudeerplan. Niet helemaal ideaal dat ze weg gaat, maar het komt vast goed! Ze was wel bereikbaar via de mail zei ze.
Tot de volgende x!
Liefs, Rowan
Zaterdag ochtend hadden Barbara en ik afgesproken dat we naar het zwembad zouden gaan. Op goed gelukt die kant op gefiets, want we konden nergens openingstijden vinden. En natuurlijk hadden we pech. Er zat al wel een mevrouw achter de balie, maar die vertelde ons dat het zwembad pas om 11 uur open zou gaan. Dus zijn we eerst maar weer op die fiets gestapt en richting het centrum gefietst. We zouden zo wie zo dit weekend kijken hoe Barbara naar haar werk moest fietsen, dus dat konden we nu mooi doen aangezien haar werk in het centrum zit. Daarna hebben we nog even in de schaduw van de palmbomen in Palmentuin gezeten, waar ik nog niet geweest was, om vervolgens weer rustig richting het zwembad te fietsen.
Zwemmen was heerlijk, eindelijk bewegen zonder meteen in zweten uit te barsten. Samen hebben we wat baantje getrokken en zijn toen richting huis vertrokken. We hadden allebei andere plannen. Barbara zou met Sietske (het meisje dat ze in het vliegtuig heeft leren kennen) gaan eten bij kennissen van Sietkse en ik had afgesproken met Ashna bij het winkelcentrum Hermitage. Paul, Bram en Robin (vriendin van Ashna) waren ook meegekomen. We hadden het winkelcentrum wat verkent en daar iets gegeten. Daarna gingen we met zijn alle naar het centrum om ergens wat te drinken.
We kwamen uit bij een tentje dat Paul en Bram een paar dagen eerder hadden gezien. Het stond langs de weg en was klein en erg schattig met een soort rieten dak. Er zaten alleen maar oudere mannen eigenlijk. Niet echt een plek waar ik zomaar zelf naartoe gegaan zou zijn, maar het was wel gezelllig. Daarna gingen Bram en Paul naar huis om een duik in hun zwembad te nemen en Robin, Ashna en ik zijn naar het ’t Vat gegaan. Hier hebben we chill wat gezeten en gedronken. En commetaar lopen leveren op het persooneel. Dat kan namelijk best wel wat beter, en Ashna gaat er stage lopen dus wie weet komen er wat veranderingen binnenkort haha.
Ik had niet zo veel trek, omdat we in het winkelcentrum ook al wat hadden gegeten, maar de twee meiden wilden graag nog weer naar hun favoriete eettentje langs de waterkant, bij twee vrouwen die zelf het thuis maken en dan meenemen naar hun tentje waar ze het verkopen. Het plan was om uit te gaan ’s avonds dus op een gegeven moment ben ik naar huis gegaan want ik had slippers aan en ik wou liever niet weer zo’n scenario als donderdag.
Ik hoopte dat Barbara ook mee uit wou, zodat ik niet alleen de taxi hoefde te betalen, maar die had niet zo’n zin omdat ze nog steeds niet helemaal fit was. Dus besloot ik om ook niet te gaan, maar toen werd ik gebeld door Ashna en ben ik toch maar gegaan. Zij en Robin hadden mij opgehaalt met de taxi, super lief!
Eerst weer even bij het ’t vat gezeten. Daarna kwamen Bram en Paul en namen we met zijn 5en een taxi. Op naar Zsa Zsa Zso voor een dansje. Daar aangekomen, stonden we nog even buiten te wachten, want een nicht van Ashna was er ook waar ze even mee stond de praten, kwam een bewakers naar ons toe. “jullie willen naar binnen?”vroeg hij. Ja tuurlijk, zeiden wij. “Nou ik moet helaas die meneer (hij wees naar Paul) teleurstellen, hij mag niet naar binnen met een korte broek.” ***** De ja vu momentje. Dus Paul en Bram zijn naar huis gegaan voor een andere broek en geld op te halen en wij gingen alvast naar binnen. In het begin was het erg rustig en stond er alleen een groep verschrikkelijk dronken nederlandse meiden te dansen. Uiteindelijk werd het drukker en hebben we een erg gezellige avond gehad. Heb zelfs nog een soort van salsa gedanst met een lokale jongen (soort van omdat ik dat natuurlijk niet kan). Uiteindelijk gingen we als een van de laatste naar huis, het was half 6 toen we de club uit stapten.
6 uur was ik thuis, maar ben niet naar bed gegaan, want ik had met Barbara en Sietske afgesproken dat we naar de zangvogelwedstrijd zouden gaan op het Onafhankelijksplein. Dat is elke zondag om 7 uur. Sietkse zou om 7 uur bij ons zijn, dus het had geen zin om nog naar bed te gaan.
Op de fiets naar het centrum, het was echt nog heerlijk weer om te fietsen en het gras op het plein was zelfs nog vochtig! Dat zal wel de eerste en laatste x zijn dat ik dat mee maak. Het was grappig om te zien, maar ook weer niet zo geweldig dat ik daar nog een keer weer speciaal zo vroeg voor op zou staan. Die kennissen van Sietske waren er ook weer en hun zoon had nog even geregeld dat iemand even in kort kwam vertellen waar die wedstrijd om ging. Ze telden hoe vaak de vogel adempauze nam van het zingen. Hoe vaker een adempauze, hoe beter de vogel.
Na de vogels, zijn we maar snel weer naar huis gegaan. Ik wou erg graag slapen en Barbara had een Skype afspraak. Uiteindelijk heb ik tot 3 uur geslapen. Ander half uur later zaten gingen Barbara en ik op de fiets naar Sietske, we zouden bij haar eten samen met haar huisgenoot. Erg gezellig en ze woont zeer dicht bij dus dit gaan we zeker vaker doen!
Vandaag alweer stage en ik heb een erg goed gesprek gehad met die meneer van het SBC. Heb zo waar al een eerste versie van mijn hoofd en deelvragen op papier. Nu kan het echte werk beginnen!
Aankomende weekend ga ik met Berdien en Josephine naar Galibi, het oostelijke plaatste van Suriname aan de kust, vlak bij de grens met Frans Guyana. Hoe wij dit nou weer zo snel geregeld hebben? Nou tijdens de lunchpauze zitten we meestal met zijn 3e en onze stagebegeleidster Tanja. Zij vertelde ons dat een van de bewakers van het UN House altijd graag studenten mee neemt naar Galibi, om ze daar de regio te laten zien. Dus als wij dat wouden zei ze, moesten we hem maar aanspreken. Zo gezegd, zo gedaan en nu gaan we vrijdag dus die kant op! Zondag komen we weer terug. Ben heel benieuwd. We zijn daar dus aan zee, gaan in hangmatten slapen en zien waarschijnlijk hoe pas uitgekomen schildpadjes hun weg richting de zee zoeken!
Maar eerst nog een weekje stage. Tanja vertrekt morgen avond naar vakantie voor drie weken, dus hopelijk gaat het allemaal lukken met mijn afstudeerplan. Niet helemaal ideaal dat ze weg gaat, maar het komt vast goed! Ze was wel bereikbaar via de mail zei ze.
Tot de volgende x!
Liefs, Rowan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
