Deep South, Fjorden en een party stad

Maandag was het tijd om het mooie en zonnige Wanaka gedag te zeggen en richting Queenstown te gaan. Onderweg stopte we bij een bungyjump (1 vd 3 in de Qtown regio) voor de mensen die weinig tijd hadden. Inez en ik hebben hem daar ook geboekt maar niet gedaan, omdat we dan korting kregen en wij de meeste extreme optie wouden doen (als je het doet moet je het goed doen).  Ik wou eigenlijk alleen de swing doen (een enorme schommel tussen twee bergen in boven een rivier), maar Inez heeft mij overgehaald om ook de bungyjump te doen.  OMG!

We waren mooi op tijd in Queenstown dus zijn Veronika, inez en ik gaan hardlopen en op de terugweg langs wat kleine hostels gegaan opzoek naar een leuke plek om 5 nachten te blijven voor wanneer we weer terug in de stad zouden komen. S avonds was het Halloween, dus zijn we met een groepje uit geweest.

Dinsdag de bus in gerold met een licht slaap te kort, vertrokken we naar "the deep South". Het was een lange dag in de bus met weinig stops, omdat het heel slecht weer was: regen regen en nog eens regen. Die nacht sliepen we in Gunns Camp; weer een ver afgelegen locatie waar ze geen koelkasten hadden, warm water voor douche werd opgewarmd door op hout gestookt vuur en na 10 uur er geen elektriciteit meer was. Maar wel een super mooie locatie, in het regenwoud tussen de bergen.

Woensdagochtend was heftig om uit bed. Toen we in slaap waren gevallen brandde houtkachel in onze kleine hutje, maar die was s ochtends uit dus was het erg koud. We vertrokken door de prachtige kale bergen en een 1 km lange tunnel naar Milford Sound, een fjord (is er een type landschap dat dit land niet heeft? !). Met een grote boot gingen we de fjord in. Omdat het de hele dag regende, waren er vele indrukwekkende watervallen. Verder hebben we weer zeehonde gezien en een pinguin! Het was een erg mooie tocht.

Weer in de bus, op weg naar Invercargill stopte we bij Mirror Lake. Het meer was kleiner dan ik had verwacht (vond het meer een poel) maar de spiegeling van de bergen in het water was des te mooier. De keuze voor die nacht was verblijven in invercargill, de meeste zuidelijke stad  van de wereld of verder te reizen en op stewart island te verblijven, waar je kans hebt om kiwi vogels te spotten. Inez en ik besloten om in Invercargill, met een groot deel van de bus. Er was niet echt wat te doen, dus s avonds hebben we film gekeken en boek gelezen. De volgende ochtend konden we iets uitslapen voordat we richting Waipapa point, een zuidelijk punt met vuurtoren. Hier hebben we een zeeleeuw gezien, we stonden op 10 meter afstand! Best wel vet.  We reden nog naar Slope point, meest zuidelijk deel van het eiland en lunch deden we bij een bay waar een gefosiliceerd bos was (heeel bijzonder in tegenstelling tot dierfossielen). Daarna moesten we naar Bluff om de mensen die op Stewart Island waren geweest van de boot op te halen. Toen ik gun verhalen hoorde had ik wel iets spijt dat we Stewart Island niet op tijd geweesr. Ma goed, kunnen we nu niks neer aan veranderen. We gingen weer richting Qtown, waar we 5 nachten zouden blijven. Het hostel waar Veronika, Nadine, Ien en ik in sliep was erg leuk en knus.

Qtown staat bekend als adrenaline en party stad, veel positieve dingen over van anderen dus we waren erg benieuwd. Vrijdag was het tijd om onze adrenaline activiteit te doen. We gingen samen met Nadine en Veronika, die samen de swing gingen doen. Inez en in deden eerst de bungy. Het huisje waar je van sprong, hing aan kabels tussen twee bergen en om er te komen moest je met een kleine gondel (vond ik al best een beetje spannend). Het was een klein huisje met hier en daar een glazenplaat (inclusief in de grond) zodat mooi de hele omgeving kon zien (oh neee). Als je eenmaal klaar was gemaakt voor de sprong, moest je op een heel klein platform schuivelen, helemaal naar het randje (dood eng). Vooral niet te veel/lang nadenken en gewoon springen. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Als je daar bent, ga je toch niet meer terug. Het was dood eng; 8 sec vrije val en daarna schoot je weer omhoog voor de volgende vrije val en daarna nog 1 en zo stuiterde je dan op en neer aan het koort. Ik heb het gedaan, ma denk niet dat ik het nooit nog weer zou doen.

Daarna zijn we naar de swing gegaan. Daar kon je zelf kiezen hoe je wou zitten. Inez en ik besloten "gewoon" naast elkaar te zitten. Ook hier was weer een beste vrije val, ma omdat deze korter was, we de bungy al overleefd hadden en je hier niet stuiterd, was deze vooral leuk. Wat een dag! Toen we weer thuis waren heb ik eerst een middag dutje gedaan, want al die adrenaline vreet energie! S avonds hadden we afgesproken met mensen van de oude groep en zijn we uit geweest.

Zaterdag hebben Inez en ik een korte wandeling op Queenstown hill gemaakt samen met een andere Nederlander die ook in ons hostel sliep (Veronika en Nadine gingen een 1 of andere zieke lange wandeling maken waar wij echt geen zin in hadden (iets met een hangover)). S avonds zijn we weer uitgeweest, deze x met mensen van de nieuwe groep. We kwamen buschauffeurs tegen en leerde mensen kennen van andere Stray bussen. Heel gezellig!

Zondag was het kutweer en waren we brak, dus hebben we vrij weinig gedaan. Alleen even door de stad gelopen, winkeltjes kijken en naar Cookie World geweest (overheerlijke koekjes gehad). Maandag hebben we andere heuvel rond Qtown gelopen (tiki track) en een Fergburger gehaald (werelds beste burger zegt men). Ze waren idd heeeel lekker (en groot). We waren daarna geen avond eten mee nodig. Na nog een rondje te hebben gelopen door de prachtige Qtown garden, zat onze tijd in de prachtige stad er al weer op. De volgende ochtend zouden we vertrekken richting Mt Cook.