Brownsberg en Ston Island
Blijf op de hoogte en volg Rowan
27 Oktober 2014 | Suriname, Brownsweg
Zoo dat was weer een heerlijke weekje, of vooral: een heerlijk weekend. We zijn dit weekend echt het binnenland van Suriname is geweest, maar daarover later meer.
Afgelopen week weer heel hard aan het werk geweest op stage (ik was in ieder geval elke dag kapot als ik thuis kwam). Woensdag geskypt met mijn begeleidster van school, heel erg fijn om even feedback gehad te hebben. Kan er weer helemaal tegen aan en komende weken zal erg druk worden (of misschien ook wel de komende maanden, de deadline komt steeds dichter bij). Verder heb ik dus twee gesprekken gehad, een met een recycle bedrijf en een met het ministerie van Openbare Werken die over de afvalwerking gaan in Paramaribo. Erg nuttig allebei en mooi veel informatie verzameld.
Maandag ben ik met Anna naar de sportschool geweest en dat was meteen de enigste keer vorige week. Gelukkig hebben we afgelopen weekend wel heel veel gewandeld, dus het onze twee x sporten in de week hebben we weer gehaald haha. Woensdag was de avond voor Divali (Feest van de Lichtjes, Hindoestaans). Er zouden allemaal fakkeloptochten door de stad zijn, maar niemand kon ons precies vertellen vanaf waar die vertrokken en hoe laat. Het leek ons leuk om mee te lopen, maar uiteindelijk hebben we besloten om op het Onafhankelijksplein te gaan kijken. De rest van de meiden ging zwemmen of had geen zin, dus ben ik samen met Julia die kant op gegaan. Het plein was gezellig versierd, er stond een hele grote Diya (een lichtje op olie in een aardenwerken kom), er was traditionele muziek en er waren een paar kraampje. Het was niet heel spectaculair maar wel een stukje cultuur dus we waren blij dat we er geweest zijn. Later zijn we nog even een cocktail gaan drinken bij The Garden en toen moesten we al weer terug naar huis, want ik had de volgende gewoon stage in tegenstelling tot mijn huisgenootjes.
Zaterdag ochtend was het dan zover: eindelijk weer lekker op trip! Half 8 verzamelen en om 8 uur vertrokken we in twee busjes naar Brownsberg. De busrit duurde ongeveer 2.5 uur en onderweg kregen we nog ontbijt (voor mij de tweede die ochtend, want ik had thuis ook al ontbeten met joghurt en musli). Dit ontbijt bestond uit Bakabana (gebakken banaan) en een soort kroketten (alleen dan zonder vlees). Sommige hadden nog niet ontbeten en waren iets verrast door dit zware eten.
Het laatst stuk van de rit moesten we over een onverharde weg de berg op. Er zaten een aantal gaten in de weg en we werden goed door elkaar geschud. Boven op de berg (+/- 500 meter), was er een adembenemend uitzicht over het Stuwmeer Brokopondo. We kregen een kleine rondleiding over de top van de heuvel (oa flora en fauna) en toen moesten we ons klaar maken voor de wandeltocht naar Irene waterval. Mijn netje ingepakte rugtas moest helemaal leeg, zodat er genoeg eten en drinken in kon voor de wandeling. We moesten ongeveer 2 uur bergafwaarts lopen (wat we uiteindelijk in 1.5 uur hebben gedaan). Het was een heerlijk wandeling, omringde door tropisch regenwoud en onderweg af en toe een uitdagend stijl stukje lopen. Aangekomen bij de waterval, bleek deze niet heel indrukkende te zijn. Door het droogte seizoen stroomde er niet veel water door, maar genoeg om er even lekker onder te staan en af te koelen. Verder was het een prachtige plek om even rustig bij te komen van de tocht en wat te eten en drinken. Op de heen weg hebben we geen wilde dieren gezien, omdat we met een vrij grote groep waren met veel lawaai.
Op de terugweg ben ik met een paar mensen als eerste begonnen aan de klim omhoog. Als snel was het raak, we zagen een aap! Waarschijnlijk was het een witkop saki. Echt vet om deze zo in de natuur te zien. Helemaal happy vervolgende we onze tocht naar boven, waar we al eerste aankwamen. De kok was al druk bezig met eten koken en het zou niet lang duren voor we konden aanvallen. We aten reis met bonen, zoute vis, kouseband en een soort kibbeling. Na het eten hadden we nog even tijd om te genieten van het uitzicht en spotten we zowaar weer apen! Dit maal twee stuks, volgens mij brulapen en 1 had ook nog een jong. Ze zaten vlak bij het kampt te eten en klommen van boom naar boom waardoor we ze heel mooi konden zien.
Na een tijdje vertrokken we richting Stone Island, waar we zouden overnachten. Stone Island is een klein dorpje, met vooral slaapplaatsen voor toeristen, aan een inham van het stuwmeer. De meeste van ons zouden in hutjes aan het meer slapen in een hangmat. S avonds kregen we nog een keer warm eten, ditmaal salade met kip van de bbq en patat. De rest van avond (en nacht) zaten we aan de rand van het meer met een kampvuur, muziek en heel veel borgeo, erg gezellig. Ook heb ik nog even met twee andere meiden sterren liggen kijken op een stijger boven het water. Wat waren ze duidelijk te zien! En ik heb zeker 5 vallende sterren gezien, als dat geen gelukt brengt…..
Na een nachtje met weinig slaap (+/- 4 uurtjes), zaten we de volgende ochtend al weer om 9 uur aan het ontbijt. Die ochtend gingen we nog met twee bootje het meer op naar een onbewoond eiland wat een soort groente tuin was voor de lokale bevolking, waar de gids ons van alles vertelde over bomen en planten en waar we ook nog schildpadden konden vasthouden. De rest van de ochtend waren we vrij. Heerlijk, kon ik nog even lekker slapen in mijn hangmat haha.
Voor de lunch moest ik mijn spullen en hangmat hebben ingepakt, want die midden zou ik met een deel van de groep gaan naar een zip line gaan. Lekker tussen de boomtoppen en over de Suriname rivier zijlen. Ongelofelijk vet! De regen maakt het nog een stukje leuk, aan het eind zaten we allemaal onder modder spetters!
We zijn ook nog naar de Stuwdam gereden, iets wat ook op mijn lijst stond van dingen die ik graag nog wou zien. Wat een dam en zoveel water dat het tegen houd. Het stuwmeer is namelijk zo groot als de provincie Utrecht! De elektriciteit die wordt opgewekt, wordt vooral gebruikt voor de fabriek die bauxiet om te zet tot aluminium. Het meer bestaat pas sinds 1964, voorheen was er regenwoud en dorpjes waar mensen woonden. Er zijn voor hun transmigratiedorpen gebouwd. Op het meer kun zie je overal boomstammen; ze hebben namelijk nooit het bos gekapt toen ze het onder water gingen zetten.
Rond een uurtje over 7 waren we weer terug in Paramaribo. Wat waren we moe! Maar het was weer een erg leuk weekend. Volgende week ga ik waarschijnlijk naar Blanche Marie met mensen van stage. Maar eerst moet ik maar weer eens een week hard werken op stage!
Volgende week komen Maartje en Robbin bij ons in huis wonen. Zij doen hier 2 maanden vrijwilligers werk en het leek hun leuk om hun tweede maand bij ons te komen wonen. 13 november arriveren nog drie nieuwe huisgenootjes. Wordt het toch nog een volle boel hier!
Liefs, Rowan
Afgelopen week weer heel hard aan het werk geweest op stage (ik was in ieder geval elke dag kapot als ik thuis kwam). Woensdag geskypt met mijn begeleidster van school, heel erg fijn om even feedback gehad te hebben. Kan er weer helemaal tegen aan en komende weken zal erg druk worden (of misschien ook wel de komende maanden, de deadline komt steeds dichter bij). Verder heb ik dus twee gesprekken gehad, een met een recycle bedrijf en een met het ministerie van Openbare Werken die over de afvalwerking gaan in Paramaribo. Erg nuttig allebei en mooi veel informatie verzameld.
Maandag ben ik met Anna naar de sportschool geweest en dat was meteen de enigste keer vorige week. Gelukkig hebben we afgelopen weekend wel heel veel gewandeld, dus het onze twee x sporten in de week hebben we weer gehaald haha. Woensdag was de avond voor Divali (Feest van de Lichtjes, Hindoestaans). Er zouden allemaal fakkeloptochten door de stad zijn, maar niemand kon ons precies vertellen vanaf waar die vertrokken en hoe laat. Het leek ons leuk om mee te lopen, maar uiteindelijk hebben we besloten om op het Onafhankelijksplein te gaan kijken. De rest van de meiden ging zwemmen of had geen zin, dus ben ik samen met Julia die kant op gegaan. Het plein was gezellig versierd, er stond een hele grote Diya (een lichtje op olie in een aardenwerken kom), er was traditionele muziek en er waren een paar kraampje. Het was niet heel spectaculair maar wel een stukje cultuur dus we waren blij dat we er geweest zijn. Later zijn we nog even een cocktail gaan drinken bij The Garden en toen moesten we al weer terug naar huis, want ik had de volgende gewoon stage in tegenstelling tot mijn huisgenootjes.
Zaterdag ochtend was het dan zover: eindelijk weer lekker op trip! Half 8 verzamelen en om 8 uur vertrokken we in twee busjes naar Brownsberg. De busrit duurde ongeveer 2.5 uur en onderweg kregen we nog ontbijt (voor mij de tweede die ochtend, want ik had thuis ook al ontbeten met joghurt en musli). Dit ontbijt bestond uit Bakabana (gebakken banaan) en een soort kroketten (alleen dan zonder vlees). Sommige hadden nog niet ontbeten en waren iets verrast door dit zware eten.
Het laatst stuk van de rit moesten we over een onverharde weg de berg op. Er zaten een aantal gaten in de weg en we werden goed door elkaar geschud. Boven op de berg (+/- 500 meter), was er een adembenemend uitzicht over het Stuwmeer Brokopondo. We kregen een kleine rondleiding over de top van de heuvel (oa flora en fauna) en toen moesten we ons klaar maken voor de wandeltocht naar Irene waterval. Mijn netje ingepakte rugtas moest helemaal leeg, zodat er genoeg eten en drinken in kon voor de wandeling. We moesten ongeveer 2 uur bergafwaarts lopen (wat we uiteindelijk in 1.5 uur hebben gedaan). Het was een heerlijk wandeling, omringde door tropisch regenwoud en onderweg af en toe een uitdagend stijl stukje lopen. Aangekomen bij de waterval, bleek deze niet heel indrukkende te zijn. Door het droogte seizoen stroomde er niet veel water door, maar genoeg om er even lekker onder te staan en af te koelen. Verder was het een prachtige plek om even rustig bij te komen van de tocht en wat te eten en drinken. Op de heen weg hebben we geen wilde dieren gezien, omdat we met een vrij grote groep waren met veel lawaai.
Op de terugweg ben ik met een paar mensen als eerste begonnen aan de klim omhoog. Als snel was het raak, we zagen een aap! Waarschijnlijk was het een witkop saki. Echt vet om deze zo in de natuur te zien. Helemaal happy vervolgende we onze tocht naar boven, waar we al eerste aankwamen. De kok was al druk bezig met eten koken en het zou niet lang duren voor we konden aanvallen. We aten reis met bonen, zoute vis, kouseband en een soort kibbeling. Na het eten hadden we nog even tijd om te genieten van het uitzicht en spotten we zowaar weer apen! Dit maal twee stuks, volgens mij brulapen en 1 had ook nog een jong. Ze zaten vlak bij het kampt te eten en klommen van boom naar boom waardoor we ze heel mooi konden zien.
Na een tijdje vertrokken we richting Stone Island, waar we zouden overnachten. Stone Island is een klein dorpje, met vooral slaapplaatsen voor toeristen, aan een inham van het stuwmeer. De meeste van ons zouden in hutjes aan het meer slapen in een hangmat. S avonds kregen we nog een keer warm eten, ditmaal salade met kip van de bbq en patat. De rest van avond (en nacht) zaten we aan de rand van het meer met een kampvuur, muziek en heel veel borgeo, erg gezellig. Ook heb ik nog even met twee andere meiden sterren liggen kijken op een stijger boven het water. Wat waren ze duidelijk te zien! En ik heb zeker 5 vallende sterren gezien, als dat geen gelukt brengt…..
Na een nachtje met weinig slaap (+/- 4 uurtjes), zaten we de volgende ochtend al weer om 9 uur aan het ontbijt. Die ochtend gingen we nog met twee bootje het meer op naar een onbewoond eiland wat een soort groente tuin was voor de lokale bevolking, waar de gids ons van alles vertelde over bomen en planten en waar we ook nog schildpadden konden vasthouden. De rest van de ochtend waren we vrij. Heerlijk, kon ik nog even lekker slapen in mijn hangmat haha.
Voor de lunch moest ik mijn spullen en hangmat hebben ingepakt, want die midden zou ik met een deel van de groep gaan naar een zip line gaan. Lekker tussen de boomtoppen en over de Suriname rivier zijlen. Ongelofelijk vet! De regen maakt het nog een stukje leuk, aan het eind zaten we allemaal onder modder spetters!
We zijn ook nog naar de Stuwdam gereden, iets wat ook op mijn lijst stond van dingen die ik graag nog wou zien. Wat een dam en zoveel water dat het tegen houd. Het stuwmeer is namelijk zo groot als de provincie Utrecht! De elektriciteit die wordt opgewekt, wordt vooral gebruikt voor de fabriek die bauxiet om te zet tot aluminium. Het meer bestaat pas sinds 1964, voorheen was er regenwoud en dorpjes waar mensen woonden. Er zijn voor hun transmigratiedorpen gebouwd. Op het meer kun zie je overal boomstammen; ze hebben namelijk nooit het bos gekapt toen ze het onder water gingen zetten.
Rond een uurtje over 7 waren we weer terug in Paramaribo. Wat waren we moe! Maar het was weer een erg leuk weekend. Volgende week ga ik waarschijnlijk naar Blanche Marie met mensen van stage. Maar eerst moet ik maar weer eens een week hard werken op stage!
Volgende week komen Maartje en Robbin bij ons in huis wonen. Zij doen hier 2 maanden vrijwilligers werk en het leek hun leuk om hun tweede maand bij ons te komen wonen. 13 november arriveren nog drie nieuwe huisgenootjes. Wordt het toch nog een volle boel hier!
Liefs, Rowan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
