Nog meer verkenningstochten, maar ook gewoon werke

Hallo hallo!

Dinsdagavond hebben Barbara en ik dus een toertocht in de auto door Paramaribo gehad van de zus van Maya. Tijdens de tocht vertelde ze van alles, van goede plekjes om te en over waar we konden sporten. Zoveel namen, veel te veel om te onthouden, eigenlijk hadden we dingen moeten opschrijven. Hoewel ik moet zeggen dat sommige dingen wel telkens weer naar voren komen als je met mensen aan het praten bent, dus de meeste dingen zullen we vanzelf wel weer een x tegen komen.

Tijdens de tocht zijn we oa in noord Paramaribo geweest, waar echt de rijkste mensen wonen en dus ook de mooiste huizen staan. We zijn bij de andere grote supermarkt geweest, ook één met heel veel Nederlandse producten en we zijn over de grote brug gereden naar de andere kant van de rivier, de Jules Wijdenboschbrug. Dit is de enigste brug die over de rivier gaat in de buurt van Paramaribo. Wel kun je met pondje de rivier over steken. Als je de brug over bent, ben je eigenlijk meteen in Meerzorg, het eerste dorpje in de provincie Commewijne. Voor de terugweg over de brug was mooi, het was bijna donker en je kon heel mooie alle lichtjes van de stad zien.

Na de tour hadden we gevraagd of we afgezet konden worden bij Zus en Zo, een heel populair restaurantje onder de Nederlanders. Dit was een zeer goede keus, wat een gezellige plekje! Daarnaast was het eten erg lekker, we hebben nu dus ook al een beetje Surinaams gegeten (ben alleen even vergeten wat precies). Na het eten zijn we naar huis gegaan en lekker op tijd op bed.

Woensdag moest ik gewoon weer naar stage. Barbara is met een meisje dat ze heeft leren kennen op het in het vliegtuig (Sietske) en Surinaamse kennissen oa naar Nieuw Amsterdam geweest en suikerrietplantage! Ik was wel een beetje jaloers, zij heeft haar eerst tripje er gewoon al op zitten! Ze waren zo lief om ook mijn fiets op te halen. S avonds was het plan om samen te gaan koken en met zijn drieeen te gaan eten, maar dit liep een beetje anders (zoals er hier wel vaker iets anders loopt). Het gasfornuis deed het namelijk niet, dus daar ging ons idee om pasta te koken. Van Maya konden we geen gehoor krijgen, dus uiteindelijk werd het noodles met brood. Toen we net klaar waren met eten kwam Maya en heeft ze haar zoon er naar laten kijken. De volgende dag zou er iemand het komen maken, samen met de kranen in de badkamer (we hebben er 3, 1 deed het niet en een tweede krijg je nauwelijks dicht). Maar gelukkig nu alles gemaakt. S avonds moesten we ook nog even op kantoor komen, Maya liep nog even met ons de huisregels door en vertelde ons wat kleine dingetjes zoals wanneer de was gedaan wordt voor ons en het huis schoongemaakt wordt. Ja ja, want dat hoeven wij niet allemaal zelf te doen!

Donderdag voor het eerste op de fiets naar stage, dat was wel even een avontuur. De wegen zijn hier vrij smal, omdat ze er met het bouwen geen rekening mee hebben gehouden dat er misschien in de toekomst wel heel veel auto in Paramaribo zouden rijden. Dus de lantaren palen staan strak naast de weg en kan dus niet verbreedt worden. Daarnaast zijn mensen hier niet zo gewend aan fietsers en er zijn al helemaal geen fietspaden. De weg naar stage is vrij makkelijk. Ik hoef alleen maar rechtdoor te fietsen en 1x links af. De terugweg is iets anders, en moet ik zeker 5 kruispunten oversteken (zonder stoplichten) om weer thuis te komen. Dit omdat een aantal wegen eenrichtingsverkeer is gemaakt. Het is goed oppassen geblazen dus.

Toen ik thuis was, ben ik eerst even naar de Chinese supermarkt geweest. Hier ga ik denk ik in het vervolg altijd mijn boodschappen doen, veel goedkoper en lekker dicht bij. Er zit een kleine chinees op loopafstand en grote op fiets afstand. Daarna nog even met papa en mama geskypt. Dit was de eerste keer sinds ik in Suriname zit. We hadden al wel een keertje gebeld.

S avonds samen gekookt en gegeten met Barbara en daarna zijn we snel even ons bed in gedoken. We zouden namelijk op stap gaan, maar we waren allebei wel een beetje lui. Om 9 uur uit bed, klaar maken en toen even overleggen met andere Nederlandse studenten waar zij allemaal zaten. Barbara en ik vroegen ons allebei af: wat draag je hier met uitgaan? Hoeveel geld moet je mee ect.? Uiteindelijk gingen we naar ’t Vat, waar een groepjes van 4 student zat dat allemaal bij elkaar in het huis woont. 2 ervan komen ook van de Hanze en de andere 2 zijn dokter. We zouden eigenlijk gaan stappen, maar de 4 haakten af omdat ze moe waren. Ik heb Paul gebeld en zijn met hem, Bram en hun nieuwe huisgenootje Ashna naar Havana Lounge gegaan. Havana lounge is een club bij de haven die op donderdagavond studentenavond heeft. Ze zitten op de eerste verdieping en je hebt heel mooi uitzicht. Het uitgaan was gezellig, maar ook wel even wennen. Tot half 2 werd er Latin gedraaid en stonden mensen echt Salsa te dansen. Super leuk om te zien, mjaa wij kunnen dat (nog) niet. Daarna kwam er wel andere muziek en gingen ook de Nederlanders los. Rond half 4 gingen we richting huis met onze vaste taxi Anand.

Na 4 uurtje slapen ging vanochtend de wekker al, want we zouden om 8 uur vertrekken richting de vreemdelingendienst om de tweede van de 3 stempels te halen voor ons visum. Toen we binnenkwamen waren alle stoelen vol. Shit dachten we, dit kan nog wel even duren. Gelukkig viel het mee en alles bij elkaar waren we naar een uurtje klaar. Tevens heb ik nu een afspraak voor 25 sept om hopelijk het hele visum gedoe afgerond te hebben.

Stage is prima. Ik heb vooral tot nu toe een boek gelezen dat ik moet gebruiken voor mijn hele afstudeer traject, het boek beschrijft 10 steppen die ik moet gebruiken. Maandag heb ik een meeting met een meneer van Suriname Business Development Centre en gaan we brainstormen over mijn opdracht. Zou dat dat echt het begin zijn van mijn afstudeeronderzoek?

Voor dit weekend heb ik nog niet echt plannen. Barbara en ik zitten er wel over te denken om langs het zwembad te gaan en daar minimaal 1x in de week te gaan zwemmen. Verder gaan we misschien zondag ochtend heel vroeg op staan en kijken op het Onafhankelijksplein. Dan is er namelijk een vogelzangwedstrijd, typisch Surinaams en schijnt heel leuk te zijn. Jullie horen wel wat het uiteindelijk is geworden!

Tot de volgende x!

Liefs,
Rowan