Hamilton, Kingston & UK
Blijf op de hoogte en volg Rowan
04 November 2012 | Canada, Kitchener
Ook de mannen moesten de wedstrijd alsnog spelen en we zouden dus weer met zijn allen de bus delen richting Hamilton. Eerst zou ons wedstrijd om half 5 gespeeld worden, daarna werd het kwart over 7. Hoe dan ook, ik moest me les van die middag missen om te zorgen dat ik genoeg tijd had om een beetje fatsoenlijk te kunnen eten en me om te kleden.
Hamilton was makkelijk te vinden voor de buschauffeur, de goede kant van het veld daarin tegen (de kant waar de ingang zat) was wat lastiger. Uiteindelijk hebben we daar veel tijd verspild en moesten we haasten om nog een beetje fatoenslijk te kunnen warmlopen.
Zoals we eigelijk allemaal van te voren wel hadden verwachten, hebben we de wedstrijd gewonnen. Dit was namelijk het team de alle wedstrijd tot nu toe heeft verloren. Het was 43-5, waarvan 2 trys gemaakt zijn door moi. Deze wedstrijd speelde ik inside-centre, leuke positie!
We speelde op een heel mooie accomodatie. Ze hadden 3 velden van kunstgras, waarvan alle 3 verlicht en 1 met tribute. Kunstgras is normaal verschrikkelijk om op te rugbyen, maar met al die regen van de afgelopen tijd was het geweldig. Heerlijk om hard op te rennen. Het weer was geweldig, beetje warm, maar niet te en de zachte regen zorgte voor lekkere verkoeling. Aangezien we deze wedsdtrijd hebben gewonnen, betekende dat dat we vandaag weer moesten spelen.
Woensdag hadden we vrij van training. Donderdag ging training gewoon door en het was een ramp training. Ten eerste was vanaf die dag de training om 5 uur ipv half 6 omdat het zo snel donker wordt.Ik heb school tot 5, dus het was onmogelijk voor mij om op tijd te komen. Daarnaast gingen we de lijn oefenen en hadden ze mij op fly-half gezet. Het ging verschrikkelijk. Weet niet of het aan het weer lag (ongelovelijk koud) of dat ik me dag niet had (omdat ik zo moest stressen om op tijd te komen) of het kan ook heel goed zijn dat het gewoon neit mijn positie is.
Vrijdag ben ik niet naar training geweest omdat ik samen met Melissa (klasgenootje) haar vriendje en een vriendin naar een ijshockey wedstrijd van de Kitchener Rangers zou gaan. Een heel Canadese ding om te doen. Het verbaasde me hoeveel de speler de boarding gebruiken om de puck naar een mede speler te schieten. Een wedstrijd duurt 3x 20 minuten, maar daar tussen zitten ook nog een keer een paar minuten reclame omdat ze dat op tv ook doen ('t zal noord amerika ook een keer niet zijn, gek op reclames). Verder is het heel normaal als spelers met elkaar op de vuist gaan, daar wordt de tijd gewoon voor stil gezet en het publiek moedigt ze luid aan (lees het HELE stadion). Het was een heel gezellige avond, ook omdat de Rangers hadden gewonnen (6-1). Blijkbaar kan ik nu gratis chili gaan halen bij Wendy's met me kaartje van de wedstrijd. Elke keer als de Rangers 5 punten of meer hebben gescoord, kun je dat doen tot hun volgende wedstrijd. Dure sponsering zou ik zeggen.
Vrijdag heb ik ook besloten om niet meer op stage te gaan naar Indonesie. De laatste tijd trok het me al iest minder. Ik vond het best wel een eng idee om helemaal daar alleen te zijn, in een compleet andere cultuur en minder connectie met mensen van mijn leeftijd.
Voor mijn stage had ik, dacht ik, 2 bedrijf opties. De ene met de afkorting DNSCC en de andere BICC. Ik dacht in contact te zijn met het BICC en dat was eigelijk ook het bedrijf dat mij van die twee het meeste aantrok, maar ik was in contact DNSCC. In mijn mailtjes naar het DNSCC had ik het dus ook telkens over het BICC. Niet handig natuurlijk maar ik had dus niet door dat ik met het andere bedrijf in contact was. Toen DNSCC me gevraagd bij wie van de 2 ik nou stage wou lopen, heb ik de BICC gezegt en daarmee dus hun aangeboden stageplek afgewezen. Snap je het nog?
Het komt er op neer dat ik behoorlijk dom bezig ben geweest en eigelijk een hele leuk stage plek heb afgewezen.
Hoewel het achteraf misschien wel goed is geweest. Ik weet hoe mijn eerst weken hier waren, was niet heel leuk was. Wat natuurlijk heel logisch is, maar hier had ik in ieder geval Alita die ik kende en dichtbij is om me te helpen wanneer ik maar hulp nodig heb. Verder heb ik hier me klas en rugby team en dus allemaal leeftijdgenoten, wat ook in Indonesie een stukje lastiger was geworden.
Opzich ben ik dus best opgelucht dat ik niet meer naar Indonesie gaan. Ik heb nu mijn visier gericht op Engeland. Weer een engels sprekend land,, dus erg goed voor mijn taalontwikkeling en bovendien (wat) dichterbij.
Hopelijk vind ik snel een stage adres en kan ik de hele procedure afwerken.
Vandaag was dan mijn 7e wedstrijd hier. Voor deze wedstrijd moesten we helemaal naar Kingston, wat ongeveer 4 rijden is. Vanochtend ging de wekker al om half 7 (veel te vroeg) en om half 8 liep ik in het donker richting het Recreatie centre waar de bus stond te wachten. Net zo als bij elke uitwedstrijd, kregen we weer $10 dollar van de school als lunch geld. Tijdens de lange busreis hebben we een filmpje gekeken, muziek geluisterd en onderweg zijn we nog ergens gestopt om lunch te halen en onze therapeut op te pikken. Elke wedstrijd gaat er 1 van de 2 (fysio)therapeuten mee. Zij tappen iedereen van te voren in die getapt moet worden en verder zijn zij de gene die het veld in gaan als er gewonde zijn.
Tijdens de busreis kreeg ik ook te horen dat ik de hele wedstrijd flanker zou staan. Leuk,, al weer een positie spelen die ik nog nooit gespeeld heb! Misschien zou ik halverwege wisselen met 1 van onze wings. Is uiteindelijk niet gebeurt.
Het was een hele spannende wedstrijd,helaas trokken wij aan het korste eind. 5 minuten voor tijd maakte we nog een try,, en toen waren we er NOG een maken om te gelijk te spelen zodat we verlening zouden krijgen. Natuurlijk hebben we het geprobeert, maar helaas niet meer gelukt. De uiteindelijke score was 27-20 voor hun. Flanker zijn vond ik opzich best leuk, alleen ik moest er wel aan wennen hoe laag ik bij de grond moest zijn zodat mijn prop lekker kon gaan 'zitten'. Zal morgen wel overal spierpjin hebben haha.
Na de wedstrijd zijn we meteen in de bus gestapt, zodat we ergens konden gaan eten. We gingen naar een Italians restaurant en het was erg gezellig. Dat waren we echt even nodig na de wedstrijd, anders was de terug reis van 4 uur lang vast niet zo gezellig geweest.
Omdat we deze wedstrijd verloren hebben, is mijn rugby seizoen hier nu over. Geen 5 dagen in de week meer trainen, geen pot lucks of wedstrijden. Help wat moet ik met al die vrije tijd doen?!
Het 'echte' rugby seizoen is heir in de zomer, begint in April en eindigt in Augusters. Dan is het net zo als bij ons, voor een club spelen dicht bij je huis en lekker bier drinken na de wedstrijd.
Ik hou jullie op de hoogte!
-
04 November 2012 - 07:51
Rowan:
Hee Rowan, leuk verhaal weer! Komt vast goed met je stage adres. Is dat je managementstage? Succes met deze contacten leggen. X Floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley