Oktoberfest & Thanksgiving

Aaah het is al weer woensdag en ik heb jullie nog niet eens verteld over vorige week. Hopelijk herinner ik me alles nog =P

Maandag ochtend ben ik naar school geweest om met een klasgenoot (John) aan 1 van de vele projecten te werken. Maar niet voordat ik een kaartje via internet op de post had gedaan voor papa en mama. Dinsdag waren die namelijk 25 jaar getrouwd. De rest van de dag heb ik vooral op school geweest en om 5 uur moest ik bij het Recreation Centre zijn, om naar me pols te laten kijken. Sinds de zaterdag daarvoor heb ik er namelijk last. Mijn school heeft een therapeut in dienst. Dus als je ergens last van hebt, ga je daar heen. Heeel handig.
Volgens hem heb ik last van een schijf tussen 2 boten in me pols. Lastig en langdurige blesure maar niet iets waar ik niet door kan spelen.

Dinsdag en woensdag ben ik gewoon de hele dag naar school geweest en had ik verschillende deadline van projecten. Woensdag na school direct boodschappen gedaan, daarna naar rugby training om vervolgens te douche en wat eten in de magneetron te gooien want 's avond kwam John langs om een film te kijken die we moesten kijken voor een project op school. Tijdens de film kwamen een paar mensen aan de deur, een paar er van had ik wel een wat mee gepraat als ik ze tegen kwam op de gang. Ze vroegen of ik wat kwam drinken. Heb maar geantwoord dat als ze volgende keer weer wat gingen drinken ze het maar moesten zeggen. Niet wetend dat ze de volgende avond meteen weer zouden komen.

Donderdags weer de hele dag school en daarna rugby training en toen voor school bezig. Er lag ook een briefje voor mij klaar om wat te komen drinken in kamer 215. Ben rond 10 uur die kant opgegaan. Toen ik aankwam waren alleen Sean (de bewoner van die kamer) en 2 andere jongens er. Al gauw kwamen er nog 2 meiden en was het gezellig. Een paar tequilla shotjes en biertjes gehad. Damn duur tequilla smaakt zo vele beter dan goedkope shit, haha.

Vrijdag ben ik op school geweest om aan wat projecten te werken. 's avonds rond een uur of hlaf 7 kwam Josh (klasgenoot)me samen met zijn vriendin op halen. We zou naar een feest tent toe, een van de vele in de stad waar het Oktoberfest geviert wordt. Lindsay, een andere klasgenoot, kon via haar buurvrouw aan gratis kaarten komen. Zelf kon ze niet mee, maar wij hadden gratis kaarten =D
Om 7 uur waren we er, wat te vroeg was. Het feest begon idd om 7 uur, maar ook hier komt het een uur later pas echt op gang. Ondanks dat hebben we ons prima vermaakt. Vooral veel mensen gekeken, er liepen mannen in heuze lederhose rond.

Zaterdag een redelijk luie dag gehad, maar ook nog aan een project gewerkt. Ja ja school houdt me goed bezig hier. Aan het eind van de dag heb ik nog een rondje hardgelopen, want aangezien het Thanksgiving weekend was, zouden we 4 dagen geen training hebben. De coaches hadden ons dan ook vriendelijk maar dringend gevraagt om toch zeker wat te gaan doen, en niet alleen te gaan eten, drinken en lui zijn.

Zondag ochtend vroeg kwam Alita me ophalen. We hebben eerst boodschappen voor mij gedaan, zodat ik neit met de bus op een andere dag hoefte. Verder was ze zelf ook een paar dingen vergeten voor ons Thanksgiving diner.
Nadat we alle spullen bij mij thuis hadden gedumpt,, gingen we naar haar huis om met het koken te beginnen. Het menu bestond uit sweet potatoes, artesjoken, salada, een gevulde kalkoen (hoe kan het ook anders) en als toetje pompoen pie. Het enigste was we hoeften te maken waren de pie's en de kalkoen. De rest kon tot 's avonds wachten.

ALs je een kalkoen hier koopt voor Thanksgiving, is hij helemaal schoon, op een paar organen na die ze er in hebben laten zitten (hart, lever, longen en de hals). Alita wou deze gaan gebruiken voor de vulling van de kalkoen. Het idee trok me niet echt aan, maar goed wat weet ik van Thanksgivings diners. De vulling bestaat meestal uit brood (of rijst) en verder alle dingen die je zelf maar lekker vind om er in te stoppen. Onze bestond dus o.a. uit brood, orgaan vlees, wat kruiden en groente.
Na uitgevonden te hebben hoe de over van ALita werkte (spikspinter nieuw en nog nooit gebruikt), kon de kalkoen er in voor maar liefst 5 en een half uur en konden wij wat anders gaan doen. HIer hadden we echter maar een uur of 2 uur, want daarna moet je elke 30/45 minuten de kalkoen uit de oven halen en het vet dat in de bak er omheen zit op de kalkoen smeren zodat hij een mooi bruin korstje krijgt.

In de buurt waar Alita woont zijn een heleboel appel kwekerijen. Alita wou wel wat appels hebben dus gingen we opzoek. Helaas bleek het onmogelijk om verse appels te kunnen krijgen. In het voorjaar was het heel warm geworden, waardoor alle bloesems uitgekomen waren, daarna was het weer gaan viezen en waren alle bloesems dood. Zeer weinig appels dit jaar dus. Dus ipv appels te kopen zijn we bij 2 'winkels' geweest waar ze allemaal pompoen en kalebassen verkochten, allemaal voor halloween.
Eenmaal uitgekeken meosten we ook al weer naar huis, om onze kalkoen in de gaten de houden.

Rond 4 uur kwam een vriend van Alita binnen, genaamd Max. Max is super gay maar super gezellig. Alita maakte een paar super sterkte coctails voor ons allemaal. Rond 6 uur was de kalkoen klaar en toen begon het mannen werk: het vlees van de kalkoen halen. Een behoorlijk lastig en langdurend klusje.
Toen dat allemaal klaar was, konden we eten. We waren met zijn 4e en het was heel gezellig. Een geslaagde Thanksgiving!

De volgende dag lekker uitgeslapen en daarna wat in het huis van ALita geklust. Het is nog steeds niet af helaas. Ik snap niet hoe ze het vol houdt, ik zou gek worden met een aannemer als die zij heeft.
's middags hebben we met zijn 3e (alita haar moeder und ich) een super lange wandeling gemaakt in het bos, vlak bij een steenafgraving.
Na een prima avond eten van pasta, knoflookbrood en salada met heerlijke rosé, heeft Alita me weer naar huis gebracht.

Dinsdag begon het gewone leven weer,de hele dag school. S ochtends ben ik met de bus gegaan. Na het Thanksgiving weekend rijdt er een gratis bus tussen mijn huis en school, ideaal. 's avonds een behoorlijk belangrijke rugby traingen aangezien we de volgende dag een wedstrijd zouden hebben. Op training kreeg ik ook te horen dat ik niet mijn geliefde positie als scrummie, zoals ze dat hier noemen, mocht spelen. Ik had al zo'n vermoeden aangezien de laatste tijd een ander meisje tijdesn training scrummie mocht zijn. Aankomende wedstrijd zou ik Full Back zijn, great..... Na training had ik verschrikkelijke hoofdpijn, dus gegeten gedouched, snel nog wat voor school gedaan en toen vroeg naar bed.

Vanochtend lekker met Anne geskypt, zoals we gelukkig heel vaak s ochtends doen voordat ik naar school moet. Morgen in zijn operatie al en ik vind het helemaal niet leuk dat ik er niet bij ben. Maja, niks aan te doen.
Om half 9 weer de bus naar school gepakt en de hele ochtend les gehad. Na school naar huis gelopen, klaar gemaakt en toen op naar het Rec. Centre, want daar stond de bus te wachten om ons naar Toronto te brengen voor onze rugby wedstrijd.

De wedstrijd was verschrikkelijk. Ik heb nog nooit zo'n wedstrijd mee gemaakt. Vorige jaar hebben we veel verloren, bijna alles maar dat was met een nieuw team en mesnen die nog nooit rugby hadden gespeeld. Maar dit, dit was heel anders. Mijn teamleden hebben allemaal ervaring met rugby en wedstrijden spelen, maar daar was vandaag weinig van te zien. Ik denk dat het o.a. komt omdat we veel te veel dachten aan het feit dat teams uit Toronto over het algemeen heel goed zijn, beter dan ons. Onze gedachten waren compleet verkeerd. Sommige meiden gaven zelf redelijk in het begin al toe dat ze bang waren. We hadden deze wedstrijd neit zo dik hoeven verliezen, we hadden hem misschien zelf kunnen winnen. Maar wauw, het was echt slecht.

Ik begon als full back, maar iets voor de rust werd er wat gewisseld en stond ik ineens 1e center, WTF. Een wedstrijd van 80 minuten ging nog nooit zo snel. Heb niet het gevoel dat ik echt heb gespeeld, kon niet lekker in de wedstrijd komen en het enigste dat bewijst dat ik ook nog echt iets heb gedaan zijn de blauwe plekken op me benen.
Het maakte niet uit wat we deden, elke keer wisten ze onze gaten in de verdediging te vinden en try's te maken.

Snel deze wedstrijd vergeten en met een opricht hoofd naar zondag, de volgende rugbywedstrijd. We need to kick some ass!